آرتور شوپنهاور[1] (1860- 1788 م)

انديشه و زندگى شوپنهاور

شوپنهاور دانشمند شهير آلمانى در سال 1788 در آلمان تولد يافته و در سال 1860 در گذشته است. شوپنهاور سردسته بدبينان جهان به شمار رفته، زندگى را سراسر رنج و الم و دنيا را غمخانه و ماتمكده مى‌داند، بيشتر به حال انزوا مى‌زيست و تا آخر عمر به حال تجرد به سر برد.

گويند از جوانى گرفتار توهمات و بيمهاى بى اساس بود و از كمترين چيزى به وحشت مى‌افتاد، مثلا شب از شنيدن صداى مختصرى از خواب مى‌پريد و همچون ديوانگان دست به طپانچه مى‌برد، و نيز گويند وى بدبينى را از اجداد خويش به ارث برده و پدرش نيز كه شغل بازرگانى داشت همواره افسرده خاطر و ملول بود و بالاخره خودكشى كرد.

شوپنهاور شخصا در زندگى ناگوارى‌ها و محروميت‌هاى زياد ديده است، كتابها و نوشته‌هايش در زمان خودش طالب پيدانكرده و مردم رغبتى به خواندن آنها نشان نداده‌اند.

وى بنا گذاشت در دانشگاه برلن به تدريس فلسفه بپردازد، اما در رشته‌اى كه بنابود تدريس كند غير از سه نفر از افراد غيرمستعد كسى ديگر ثبت نام نكرد، بالأخره درصدد برآمد معلومات و انديشه‌هاى خود را به همسايه خود كه زنى خياط بود تلقين‌كند، لكن كار مباحثه آنها به نزاع و كتك كارى كشيد و زن در دادگاه اقامه دعوى نمود و دادگاه شوپنهاور را به جرم ضرب و جرح محكوم به غرامت‌كرد.

[1]1 .Arthur Schopenhaur .