كار منحصر به اين نيست كه ناشى از نفع رساندن به خود باشد. اين عين كمال انسان است كه از نفع رساندن به غير خودش لذت ببرد.

و آن چيزى هم كه كانت مى‌گويد كه فعل انسان بايد غير مشروط باشد تا اخلاقى باشد، اگر مقصودش از غير مشروط بودن اين است كه نفعى به خودش نرسد مى‌شود قبول است، اما اگر مقصودش اين است كه از نفع رساندن به غير هم عارى باشد يعنى مشروط به نفع رساندن به غير هم نباشد و انسان انجام تكليف كند بدون آنكه از آن لذت ببرد، چنين چيزى محال است.

در خاتمه بايد گفت: وجدان اخلاقى به معناى مورد نظر كانت درست نيست.[1]

[1] - تعليم و تربيت، صص 102- 104.