افعال انسان دو گونه‌اند: يك گونه افعال طبيعى و عادى و معمولى كه شايسته ستايش، آفرين گفتن و قهرمانانه شناختن نيست، و گونه ديگر كارهايى كه انسان آن كارها را قابل ستايش مى‌داند و كننده آن كارها را تحسين مى‌كند و آنها را به نوعى قهرمان مى‌شناسد و ما اينها را كارهاى اخلاقى مى‌ناميم.

اما رمز اخلاقى بودن و به تعبيرى؛ معيار و مقياس اخلاقى بودن يك فعل چيست؟ در اين خصوص نظريه‌هاى گوناگونى وجود دارد كه ما نظريه كانت را در اين مورد بررسى مى‌كنيم.[1]

وجدان اخلاقى كانت‌

به نظر كانت، اخلاق نه از مقوله محبت است، نه از مقوله زيبايى و نه مربوط به عقل؛ بلكه او معتقد به وجدان اصيل اخلاقى است، به يك حس و قوه الهام‌بخش در انسان كه آن قوه مستقلًا

[1] - تعليم و تربيت، صص 36- 37.