همچنين فرمود:

«أحبّ اهل بيتى الىّ الحسن و الحسين ...[1]؛

محبوب‌ترين فرد از خاندانم نزد من، حسن است و حسين ....»

در اين باره روايات بسيارى وارد شده است.

اين موضع متمايز رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله در قبال حسنين عليهما السّلام و آن پرورش و تربيت بى‌نظير، بدون شك از دلالت‌ها و اشارت‌هاى مهم و فراوانى سرشار است كه ما به گوشه‌اى از آن اشاره كرديم.

سزاوار است در اينجا موضع‌گيرى و گفتار و رفتار رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله را به هنگام تولد آن دو بيان كنيم تا مطلب بهتر روشن شود.

هنگامى كه مژده ولادت امام حسن عليه السّلام به گوش پيامبر صلّى اللّه عليه و آله رسيد، به خانه دخترش زهراى بتول عليها السّلام آمد و فرمود:

«يا أسماء هاتى ابنى؛ اى اسماء، فرزندم را بياور!» و يا فرمود: «هاتى ابنى‌[2]؛ فرزندم را بياور!»

همچنين پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در نامگذارى اين مولود مبارك بر پروردگارش پيشى نگرفت، تا اين كه وحى الهى نازل شد و به پيامبر خبر داد: «خداوند متعال اين نوزاد را حسن ناميد». سپس حضرت گوسفندى را قربانى كرد و خود شخصا موى سرش را تراشيد و به اندازه وزن آن، نقره صدقه داد و با دست مبارك بر سر او

[1] - ر. ك: تهذيب تاريخ ابن عساكر، ج 4، ص 205- 207 و 210؛ الغدير، ج 7، ص 124- 129 و نيز ج 10؛ سيرتنا و سنّتنا، ص 11- 15؛ فضائل الخمسه؛ فرائد السمطين؛ ترجمه امام حسن و ترجمه امام حسين از تاريخ ابن عساكر، تحقيق محمودى؛ الفصول المهمه مالكى؛ ترجمه امام حسن از انساب الاشراف؛ نور الابصار؛ الصواعق المحرقه؛ بحار الانوار، ج 43 و 44؛ ارشاد مفيد؛ اسد الغابه؛ الاصابه؛ الاستيعاب( ترجمه حسنين)؛ حياة الحسن عليه السّلام.

[2] - ر. ك: بحار الانوار( شرح حال امام حسن عليه السّلام) و منابع پيشين.