خوب بپزند و ريگ و چوبهاى آن را جدا كنند و سركه خوب[1]
و سير بدان بيفزايند، و برخى آن را با شير و سير به عمل مىآورند كه در اين صورت
بايد شير را بسيار و سير را اندك كنند تا مضر نباشد.
بادنجان را هم بايد با پوست بريان كنند و پيش از بريان كردن در آب و
نمك بدارند تا زوايد آن جدا شود. آنگاه با روغن كنجد تازه بريان كنند و پيش از
پخته شدن از تابه بر ندارند و هرگز روغن زيتون شيرين به كار نبرند، اما چه بسا
چنين مىكنند و خريدار گمان مىكند كه روغن كنجد است، و پيداست كه اين عمل تقلب
است و مرتكب بايد تأديب شود.
[1]- متن: الخل الحاذق است كه ظاهرا معادل است با
آنچه امروز« جا افتاده» مىگويند.