محتسب بايد كه همواره بازارها را مراقبت كند و هر زمان سوار شود و به
بازاريان و فروشندگان و دكانها و راهها و ترازوها و وزنهها سركشى كند و طرز معاش
و خوراك و نيز تقلباتى را كه مىكنند بنگرد. شب يا روز در اوقات مختلف به بازرسى
پردازد و اين كار را غفلتا انجام دهد. و اگر بازرسى بعضى از دكانها به هنگام روز
ميسر نباشد در موقع شب مهر زند و بامداد به بازرسى پردازد. به هنگام بازرسى بايد
شخصى امين و كاردان و استوار و مقبول القول همراه او باشد، اما جز بدانچه بر خود
او آشكار شود اعتماد نكند. و نيز بازرسى بازارها را سست نگيرد، چنانكه نقل شده است
در روزگار على بن عيسى وزير، محتسب بغداد غالبا در خانه خود مىنشست.
بدو نوشت: حسبت با پوشيدگى و دورى از مردم سازگار نيست، در بازارها
بگرد تا روزى بر تو حلال باشد، و به خدا سوگند اگر در خانه بنشينى مستوجب كيفر
الهى خواهى بود.
در حديث صحيح آمده كه: محتسب مىتواند به ظن غالب خود حكم