لواط و نزديكى با ستوران نيز چون زنا حرام است و شايد حرمت لواط
بيشتر از زنا باشد. دليل حرمت آيه شريفه است كه مىفرمايد: «لوط به قوم خود گفت:
آيا به چنين كار زشتى تن درمىدهيد كه كسى از جهانيان خود را بدان نيالوده است؟»[1]
و نيز فرمود: «به كارهاى زشت نزديك نشويد چه آشكار باشد چه نهان»[2].
در حد لواط اختلاف شده است و برخى برآنند كه لواط مانند زناست، اگر زناكار
محصن (متأهل) باشد سنگسار مىشود و اگر بكر باشد تازيانهاش مىزنند، و ابو حنيفه
گفته است: در لواط حد نيست و مرتكب بايد تعزير و سپس زندانى شود تا بميرد.
در نزديكى با ستوران قول اصح آن است كه تعزير كنند.
تعزيرات
تعزير كار امام يا جانشين اوست و با حد و تأديب مغايرت دارد، چنانكه
اگر شوهر زن خود را يا معلم شاگرد را بزند تأديب ناميده مىشود.
تعزير در مواردى چند است از قبيل گناهى كه حد (عقوبت معين) يا كفاره
ندارد مانند دزدى در كمتر از حد نصاب و تهمت زدن در غير زنا و خيانت و شهادت دروغ.
مالك و اوزاعى گفتهاند كه امام در ضرب براى تعزير مختار است و دليل
آن حديث رسول خداست كه فرمود: «كسى را بيشتر از ده تازيانه مزن مگر آنكه حدى از
حدود خدا باشد»[3].