است كه چون به خانه‌اش درآيى ابزار خانه‌اش ترا پندآموز گردد و در آنجا ظرف وضو و سجاده نماز ببينى».

سخنان قصه‌گويان و نيز واعظانى كه در گفتار خود بدعتها مى‌آميزند نارواست. قصه‌گو اگر اخبار دروغ بگويد فاسق است و بازداشتن او واجب، و همچنين است واعظ بدعت‌گذار كه حضور در مجلس او جز به قصد رد گفتارش نارواست.

واعظى كه جوان باشد و خود را براى زنان بيارايد و در جامه و وضع ظاهرى از قبيل داشتن موهاى دراز و نيز در حركات و رفتار خود را مقبول زنان بنمايد بايد از وعظ ممنوع گردد، زيرا فساد آن بيشتر از صلاح است.

بايد كه در مساجد ميان زنان و مردان حايلى باشد تا مردان زنان را نبينند و مايه تباهى نشود. و بايد زنان را از حضور در مساجد براى نماز و نيز در مجلس وعظ كه احتمال فساد رود بازدارند، اما عبور زن از مسجد به حالت استتار رواست.