بنابراين، در اشباع غرايز بايد به تعديل آن پرداخت و تعديل آن، با دو شرط صورت مى‌پذيرد:

1. به سعادت او لطمه‌اى وارد نكند.

2. موجب تضييع حقوق ديگران نشود.

ملاك دوم: آداب و رسوم‌

ملاك ديگر در تعيين گريز از نقطه‌اى به نقطه‌ى ديگر، حفظ آداب و رسوم و به اصطلاح فرهنگ ملت‌هاست، و مبارزه با هر نوع عاملى كه درصدد محو فرهنگ ملت است.

در اينجا از تذكّر نكته‌اى ناگزيريم و آن اين‌كه: آداب و رسوم ملّت‌ها نشانه‌ى اصالت و ديرپايى آنان در محيط زندگى و ميراث نياكان آنها است، طبعا چنين رسومى، محترم خواهد بود. پيامبران آسمانى با فرهنگ و رسوم ملّت‌ها مخالفتى نداشتند، حتّى پيامبر گرامى اسلام پس از فتح مكه، آداب و رسومى كه در اداره‌ى كعبه بود، حفظ كرد، مثلا مقام كليددارى كعبه را كه قبيله‌ى خاصّى بر عهده داشت، تغيير نداد، ولى آنچه كه مهم است اين‌كه آداب و رسوم بايد در همان چهارچوب ملاك پيشين باشد:

الف) فرهنگ هر ملّتى محترم است، تا آنجا كه به سعادت او لطمه‌اى وارد نكند.