بروند؟

سخن گفتن درباره‌ى آزادى بسيار آسان و شيوا و جذّاب است، ولى پياده كردن آن، بسيار مشكل و با محدوديّت‌هاى فراوان همراه مى‌باشد. محدوديّت‌هايى كه عقل و خرد آنها را تصويب كرده، و آزادى فراتر آن را نمى‌پذيرد.

دستاويزى به نام ارتداد

يكى از شبهات و پرسش‌ها درباره‌ى آزادى عقيده، مسأله‌ى ارتداد است. مى‌گويند: مرتد كسى است كه از عقيده‌ى اسلامى خود بازگردد يا دين ديگرى را انتخاب كند، چنين فردى اگر از پدر يا مادر مسلمانى متولّد شده باشد، محكوم به اعدام است، و اگر پدر و مادر او مسلمان نباشند و خود او اسلام را برگزيند و سپس به آن پشت كرده باشد، محكوم به حبس مى‌گردد.

درهرحال، امروز بيشتر روى اين مسأله سخن مى‌گويند و يادآور مى‌شوند كه اگر اسلام طرفدار آزادى است و شعار آن‌ لا إكراه فى الدين‌ است، چرا با مرتد چنين معامله‌ى خشنى را انجام مى‌دهد؟

ما قبل از آن‌كه به تبيين فلسفه‌ى حكم مرتد بپردازيم، نكاتى را يادآور مى‌شويم:

1. شكى نيست كه در آيين اسلام، آزادى‌هاى فردى و