برژينسكى در تشريح اهداف آمريكا در تحريم اقتصادى ايران مى‌گويد:

اعمال تحريم‌ها به قصد افزايش ابزار سلطه ما در مقابله با ايران بود.[1]

اين تحريم‌ها كه بعدها در دولت‌هاى ريگان، بوش پدر، كلينتون و بوش پسر ادامه و توسعه يافت، اگرچه خساراتى براى انقلاب و نظام جمهورى اسلاميدرپى داشته، بى‌گمان نه تنها غرب را به هدف خود- در نابودى انقلاب اسلامى- نرسانده و بلكه از ديگر سو زمينه استقلال و خوداتكايى ملت بزرگ ايران را نيز فراهم ساخته است.

پاتريك كلاوسون، تحليلگر معروف آمريكايى، اهداف اعمال تحريم اقتصادى عليه جمهورى اسلامى ايران را سرنگونى، تغيير در رفتار نظام و نيز تضعيف توانايى حكومت ايران برمى‌شمرد، اما معترف است اين تحريم‌ها دستاورد اندكى درپى داشته است.[2] البته او معتقد است:

اين تحريم‌ها مى‌توانند با افزودن مشكلات اقتصادى، حمايت [مردم‌] از رژيم روحانى ايران را به‌تدريج تضعيف نمايند.[3]

5. تهاجم نظامى آمريكا (صحراى طبس)

استكبار جهانى به رهبرى آمريكا كه در توطئه‌هاى پيشين خود به اهدافش نرسيده بود و با تصرف لانه جاسوسى در تهران نيز پايگاه توطئه‌گرى خود را از دست داده بود، برآن شد تا به بهانه آزادكردن جاسوسان آمريكايى، با تهاجم نظامى مستقيم نظام جمهورى اسلامى را سرنگون سازد.

مايلز كاپلند، از دست‌اندركاران سابق دستگاه اطلاعاتى آمريكا و همكار كرميت روزولت (در كودتاى 28 مرداد 1332) مى‌گويد:

هدف از تهاجم طبس، تنها آزادى گروگان‌ها نبوده، بلكه كودتا براى سرنگونى رژيم ايران هدف اصلى اين عمليات بوده است.[4]

[1]. زبيگنيو برژينسكى، سقوط شاه، جان گروگان‌ها و منافع ملى، ص 91.

[2]. پاتريك كلاوسون، تحريم‌هاى آمريكا عليه ايران، ص 14 و 49.

[3]. همان، ص 50.

[4]. جوليتو كيه‌زا، هدف: تهران؛ تهاجم كارتر و وقايع پشت‌پرده، ص 136.