گروه تروريستى فرقان، شهادت استاد مطهرى در 11 ارديبهشت، سوءقصد به آقاى هاشمى رفسنجانى و مجروحيت ايشان در چهارم خردادماه، ترور حاج‌مهدى عراقى و فرزندش در چهارم شهريور، ترور آيت‌الله قاضى طباطبايى در تبريز و دكتر مفتح در 27 آذر 1358، ترور شهداى محراب و حضرت آيت‌الله خامنه‌اى در ششم تير 1360 و نيز بمب‌گذارى هفتم تير 1360 و هشتم شهريور 1360 در حزب جمهورى اسلامى و دفتر نخست‌وزيرى، انفجار بمب در حرم امام رضا (ع) در عاشورا، سال 1373 و ترور سپهبد صياد شيرازى و اسدالله لاجوردى كه اوج اين اقدامات به‌شمار مى‌رود. افراد حزب‌اللهى و انقلابى بسيارى مورد حملات تروريستى اين سازمان‌ها قرار گرفتند و در اين اقدامات تروريستى ملت ما حدود 15 هزار شهيد تقديم كرده است.

شمار اين ترورها چنان بى‌سابقه بود كه نشريه فاينشنال تايمز پس از واقعه هفتم تير 1360 نوشت:

در تاريخ، چنين واقعه‌اى بسيار مشكل به نظر مى‌رسد كه در آن بسيارى از رهبران سياسى در يك زمان به قتل برسند.[1]

4. محاصره اقتصادى‌

ايران كه در سال‌هاى پايانى رژيم پهلوى بيشترين مبادله اقتصادى را با آمريكا داشت و در اقتصاد كاملًا وابسته به غرب بود، با هدف تسليم شدن در برابر آمريكابه‌يكباره در سال 1358 با تحريم اقتصادى وسيعى روبه‌رو شد كه هنوز هم ادامه دارد.[2]

كارتر، رئيس‌جمهور وقت آمريكا در تاريخ 23/ 8/ 1358 دستور تحريم اقتصادى ايران را صادر كرد و سپس كشورهاى اروپايى مانند انگلستان، كانادا، ژاپن، آلمان و فرانسه نيز به آمريكا پيوستند.

در تحريم اقتصادى نه‌تنها مبادله كالا و خدمات با ايران لغو شد، بلكه از يك‌سو اموال و دارايى‌هاى كشورمان در اروپا و آمريكا مسدود، و از ديگرسو خريد نفت از كشورمان نيز قطع گرديد.

[1]. اداره تحقيقات و بررسى‌هاى سياسى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، فاجعه هفتم تير و امپرياليسم خبرى، ص 62.

[2]. بنگريد به: حسين عليخانى، تحريم ايران، شكست يك سياست.