براى مبارزه مسلحانه عليه انقلاب اسلامى ميليون‌ها دلار از «ناتو» دريافت مى‌دارد.[1]

سناتور جكسون طى مصاحبه‌اى در مهر 1358 مى‌گويد:

انقلاب ايران محكوم به شكست است و آن كشور در آستانه تجزيه به قطعات كوچك است.[2]

به هر روى، اين گروه‌هاى وابسته به بيگانگان نتوانستند به اهداف خود در تجزيه ايران و نابودى انقلاب اسلامى دست يابند. امروز نيز آمريكا درصدد است با تجزيه‌طلبى و اختلافات قومى ديگربار بين ملت ايران اختلاف افكند. براى نمونه، شيمون پرز، معاون نخست‌وزير و رئيس‌جمهور كنونى رژيم صهيونيستى در 12 آذر 1385 مى‌گويد:

ما بى‌ثبات‌سازى در ايران از طريق توسل به قوميت‌ها را دنبال خواهيم كرد؛ چراكه بهترين طريق براى ما بهره‌بردارى از اختلافات داخلى ايران است كه بايد از طريق يك پروسه تبليغاتى و روانى با تكيه بر شبكه‌هاى فارسى‌زبان پيگيرى شود.[3]

از اين‌رو گروهك‌هايى تروريستى همانند «حزب دموكراتيك الأهوازيه» (به رهبرى منصور الأهوازيه مقيم انگليس)، «پژاك» و گروهك «عبدالملك ريگى» در خوزستان، كردستان و بلوچستان فعال شده‌اند.

3. تروريسم‌

حربه «ترور» مسئولان و مردم انقلابى ايران ازجمله راهكارهاى آسيب‌رسانى به انقلاب اسلامى از سوى استكبار جهانى و ايادى داخلى آنها به‌شمار مى‌رود.

بدين‌ترتيب، گروهك‌هايى مانند فرقان، چريك‌هاى فدايى خلق و سازمان مجاهدين خلق (منافقين) با حمايت آمريكا و اروپا افراد مؤثر در انقلاب اسلاميرا به شهادت رساندند. ترورها به ترتيب از اين قرار بود: ترور تيمسار قره‌نى، رئيس ستاد ارتش در سوم ارديبهشت 1358 توسط

[1]. مؤسسه مطالعات و پژوهش‌هاى سياسى، كودتاى نوژه، ص 45.

[2]. كامران غضنفرى، آمريكا و براندازى جمهورى اسلامى ايران، ص 163.

[3]. ماهنامه هدايت، تيرماه 1386، ش 71، ص 38.