بخش توزيع، بيش از 95% از تجهيزات بخش انتقال و بيش از 70% تجهيزات بخش توليد در داخل كشور ساخته و به بسيارى از كشورهاى منطقه و حتى اروپا تجهيزات صنعت برق صادر مى‌شود. در ساخت توربين گازى نيروگاهى نيز جزء ده كشور اول دنيا و پس از ژاپن مقام دوم آسيا را داراييم؛ درحالى‌كه سال‌هاى قبل از انقلاب زير 1 درصد خودكفايى داشتيم.

درخصوص ارتباطات نيز در رژيم پهلوى تنها 800 هزار خط تلفن ثابت وجود داشت كه اولين خط تلفن در سال 1269 ش در ايران راه‌اندازى شد و اينك به 40 ميليون خط تلفن ثابت رسيده است. اكنون با فاصله چندسال از كشورهاى اروپايى بيش از 30 ميليون تلفن همراه به مردم واگذار شده كه در سال 1386 اين واگذارى به ماهانه حدود 1 ميليون رسيده است. اين در حالى است كه از 75 هزار كيلومتر فيبر نورى نيز برخوردار شده‌ايم كه سال‌هاى قبل از انقلاب حتى يك سانتى‌متر نداشتيم؛ درحالى‌كه بهره‌گيرى از فيبر نورى از دهه 1960 م در دنيا آغاز شده است.

طبق گزارش سازمان جهانى ارتباطات، ايران در سال 2000 در ارتباطات رتبه 128 را حايز گرديده كه در سال 2002 به 77 و در سال 2004 نيز به حدود 60 ارتقا يافته است.

در بخش آب و فاضلاب نيز پيشرفت بسيارى داشته‌ايم و پروژه‌هاى متعددى در دست احداث است تا جمعيت شهرى و روستاهاى بيشترى در رفاه قرار گيرند.

6. حمل و نقل‌

نمايش تصوير

شبكه حمل و نقل كشور به‌عنوان يكى از زيرساخت‌هاى توسعه و عمران، در دوران پهلوى توسعه و ظرفيت مناسبى نداشت، اما اكنون از لحاظ كيفى و كمّى وضعيتى نسبتاً مطلوب داريم. راه‌هاى اصلى و فرعى كشور حدود پنج برابر افزايش يافته و به‌خصوص در مناطق محروم اين تغيير چشمگيرتر است. براى مثال، در استان چهارمحال و بختيارى طول راه‌ها از 100 كيلومتر پيش از انقلاب اسلامى، اكنون به حدود 3 هزار كيلومتر رسيده و بيش از هزار كيلومتر راه در