فصل سوم: ابعاد و محدوديت‌هاى ولايت فقيه در انديشه امام خمينى قدّس سرّه‌

حضرت امام قدّس سرّه در كتاب ولايت فقيه (حكومت اسلامى) و كتاب البيع‌[1] به تفصيل به مسئله ولايت مطلقه پرداخته و نظريات استدلالى خود را دراين‌باره بيان نموده است. اينك محورهاى مهم اين دو كتاب را در مورد ولايت فقيه باز مى‌گوييم تا ابعاد اين نظريه در ديدگاه امام قدّس سرّه روشن گردد. در ادامه نيز به تجزيه و تحليل مهم‌ترين كلام امام خمينى قدّس سرّه پس از پيروزى انقلاب اسلامى در مورد ولايت مطلقه فقيه مى‌پردازيم.[2]

محورهاى مهم كلام امام قدّس سرّه در كتاب البيع و حكومت اسلامى‌

1. ضرورت استمرار و اجراى احكام و تشكيل حكومت‌

«بديهى است ضرورت اجراى احكام كه تشكيل حكومت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله را لازم آورده، منحصر و محدود به زمان آن حضرت نيست؛ [آن هم به دليل مشكلات و مفاسد فراوانى كه در صورت نبود حكومت اسلامى و ترك عمل به قوانين اسلام به وجود مى‌آيد] و اگر كسى ادعا كند اين ضرورت منحصر به زمان پيامبر صلّى اللّه عليه و اله مى‌باشد، برخلاف ضروريات اعتقادى اسلام است».[3]

[1] . بنگريد به: امام خمينى، كتاب البيع، ج 2، ص 520- 659.

[2] . اين كلام در نامه مورخ 16/ 10/ 66 خطاب به رئيس جمهور وقت، حضرت آيت اللّه خامنه‌اى آمده است.

[3] . امام خمينى، ولايت فقيه، ص 18. در ادامه سخنان امام آمده است: قرآن و دستورهاى آنها تنها براى زمان رسول خدا- نيامده و صريح قرآن است كه در سوره ابراهيم( آيه 53) مى‌فرمايد:\i« هذا بلاغ للناس:\E اين قرآن حجت بالغى‌براى همه مردم است». از مسلّمات دين اسلام است كه اين دين، دين خاتم است و دستورهاى آن براى همه زمانهاى بعداز پيامبر است. بنابراين كسى كه در اين تشكيك كند و اسلام را بخواهد منهاى قوانين قضايى و سياسى و اجتماعى آن، در واقع اسلام را نمى‌خواهد.