(ر. ك: دايرة المعارف فارسى).

26- عمّار ياسر

عمّار بن ياسر عنسىّ، صحابى جليل القدر، پاك پاكزاد، فرزند پاك «ابو اليقظان» بيدار بيدار دل، در مدح و جلالت و استقامتش در دين، روايات فراوان آمده است. وى از بزرگان فقها به شمار مى‌رفت و تمامى وجودش، غرق ايمان و لبريز از عشق به مكتب نبوّت و ولايت بود. او و پدر و مادرش (ياسر و سميّه) از سابقون در اسلام هستند. مادر عمّار نخستين كسى است كه پس از تحمّل شكنجه‌هاى فراوان در راه دين اسلام به مقام شهادت نايل آمد. روايت شده كه پيامبر گرامى (ص) به عمّار و مادر و پدرش كه در ميان سنگ‌هاى سوزان مكّه دچار عذاب و شكنجه بودند عبور كرد و فرمود:

«اى آل ياسر! صبر پيشه كنيد كه وعده‌گاه شما بهشت است.»

پيامبر خدا (ص) فرمود:

«از عمّار چه مى‌خواهيد؟ عمّار، با حق و حق با عمّار است هروقت و هركجا كه باشد.

عمّار، پوست بين چشم و بينى من است. عمّار را گروه باغيان مى‌كشند».

عمّار از جمله‌ى مهاجران به حبشه بود، و پس از آن‌كه حضرت رسول به مدينه هجرت فرمود، عمّار نيز به مدينه رفت. عمّار، در غزوات بدر، احد، خندق و ديگر غزوات، شركت جست. پيامبر گرامى (ص) ميان او و حذيفة بن يمان پيوند برادرى بست. عمّار در يكى از جنگ‌ها، يكى از دو گوش خود را از دست داد. در جنگ با اهل ردّه نيز شركت كرد. در خلافت امام على (ع) از اصحاب و نزديكان آن حضرت بود. و در سال 37 هجرى در جنگ صفّين در سن 94 سالگى به مقام ارجمند شهادت نايل آمد.

در حديث شريفى از عمّار وارد شده است:

«پيامبر (ص) خبر داد و فرمود: حجّت بن الحسن (ع) در آخر الزّمان، خروج مى‌كند و دنيا را پر از عدل‌وداد خواهد كرد و بر طريقه‌ى «تأويل» قتال مى‌نمايد. آنگاه فرمود: اى عمّار! به زودى، بعد از من فتنه‌اى به وجود خواهد آمد، هنگامى‌كه آن فتنه به‌پا شد، تابع على (ع) و حزب او باش، زيرا على (ع) با حقّ است و حقّ با على است. اى عمّار! تو