(ص) هستيد (ثقلين).

3- مثل شما و قرآن، از روز نخست، مثل آسمان و دو ستاره‌ى فرقدان است.

4- پس آن‌دو (كتاب و عترت)، به جاى مستخلف خود در روى زمين بحقّ خلافت الهى دارند.

5- و اين بيان گوينده‌ى راست گفتار است كه تا نزد حوض كوثر كه بر او وارد شوند هيچ‌گاه از هم جدا نشوند. 11

مقام ادبى شاعر

مى‌گويند: متوكّل از ابن جهم پرسيد: از ميان شعرا از همه برتر كيست؟ او شعراى دوره‌ى جاهليّت و اسلام را ياد كرد، آنگاه همين سؤال را از ابو الحسن، امام هادى (ع) كرد: او فرمود حمّانى است در آنجا كه گويد:

1- از قريش، گروهى به چهره‌هاى گشاده و انگشت‌هاى كشيده بر ما فخر فروختند.

2- وقتى در اين گفتار با ما به نزاع پرداختند، آهنگ صومعه‌ها به نفع ما و عليه آنان داورى كرد.

3- ما در اين نزاع، ساكت به نظر مى‌رسيم، ولى بانگ بلند مساجد بزرگ عليه آن‌ها به فضل و بزرگى ما گواهى مى‌دهد.

4- مگر نمى‌دانيد، رسول اللّه «احمد» جدّ ما است و ما فرزندان او چون اختران فروزانيم.

متوكّل گفت: اين آهنگ صومعه‌ها چيست؟ امام (ع) فرمود: أشهد أن لا إله إلا اللّه و أشهد أنّ محمّدا رسول اللّه آيا او جدّ من است يا جدّ تو؟ متوكّل خنديد و گفت: جدّ تو است ما او را از تو نمى‌گيريم. 12