7. مدرسه علميه‌

وى نخستين كسى بود كه در دزفول مدرسه علميه بنياد نهاد، كه تاكنون باقى است و در آن علوم دينى تدريس مى‌شود. در همين مدرسه بود كه گروه بسيارى از شهرهاى خوزستان گرد شمع وجودش گردآمدند، از خرمن فيض او بهره بردند، و هريك چراغى تابان فرا راه مردمان شدند.

8. احداث پل‌

يكى از سالها كه سيلى خروشان چند چشمه از ميانه پل دزفول را خراب كرد و راه عبور به روستاهاى غربى شهر قطع شد، چندبار به تشويق وى مردم نيك‌انديش به بازسازى موقت آن اقدام كردند. با شروع جنگ جهانى اول و راه يافتن مهندسان خارجى- به منظور پيشبرد مقاصد جنگى‌شان- به دزفول، به دستور ايشان شركتى سهامى براى تأمين مخارج پل تأسيس شد. اين شركت با كمك فنى مهندسان اقدام به تعمير پل كرد، و راهى براى عبورومرور مردم و وسايل نقليه باز شد.

ويژگيهاى شخصى‌

1. زهد

با اينكه آيت اللّه معزى مرجع مطلق نواحى خوزستان و اطراف به شمار مى‌رفت و همه ماهه مبالغ خطيرى از وجوهات شرعيه به دست وى مى‌رسيد، بااين‌حال شخصا مالك چيزى بجز يك خانه و چند جلد كتاب نبود.[1]

2. بديهه گويى‌

مرحوم شيخ در ذكاوت، فطانت و سرعت انتقال و حاضرجوابى، اعجوبه روزگار بود. در ايام كودكى كه صرف‌ونحو را فرامى‌گرفت، در محضر دو نفر از

[1]. اين بخش، با استفاده از كتاب شرح‌حال خاندان معزى( صص 30- 31) تدوين شد.