بودند، اين سرباز شجاع، تنها نوشتن به زبان مادرى خود (عربى) را كافى نديد و با همتى فتورناپذير، عزم جزم نمود و به آموختن زبانهاى بيگانه پرداخت و در اندك مدتى فارسى، انگليسى و عبرى را آموخت و گويا برخى از آثار گرانسنگ خود را بدين زبانها ترجمه و منتشر كرد. تاكنون معلوم نشده است كه مرحوم بلاغى انگليسى را از كجا آموخته بود، اما در مورد آموزش عبرى، استاد محمّد رضا حكيمى گويد:

«در آن روزگار، گروهى يهودى در شهرهاى عراق زندگى مى‌كردند كه مقدارى جنس، پارچه و امثال آن بر دوش داشتند و در كوچه و بازار مى‌گشتند و مى‌فروختند. بلاغى از اين فرصت استفاده نموده و درباره مفردات و جمله‌بندى زبان عبرى از آنان چيزهايى مى‌پرسيد. گاه مجبور مى‌شد همه اجناس يك يهودى دوره‌گرد را بخرد تا از او درباره واژه يا تركيبى سخنى بشنود (زيرا يهوديان در آموزش زبانشان به ديگران بسيار بخيلند) گاه شيرينى و شكلات مى‌خريد تا بچه‌اى يهودى را ديده و با دادن آنها به او، چيزى بياموزد».[1]

و نيز نوشته‌اند:

«نزديكى از يهوديان در نهان به آموختن زبان عبرى پرداخت و در اين راه، چنان كوشيد كه يكى از دانشمندان زبان عبرى شناخته شده بود و يهوديان و ترسايان گفتارش را در ترجمه از زبان عبرى حجت مى‌دانستند و او را استاد مسلم مى‌خواندند».[2]

حضرت آيت اللّه مرعشى نجفى (ره) مى‌فرمود:

«بارها وى را مشاهده كردم كه تورات را در نهايت سلاست و روانى به‌

[1]. حكيمى، بيدارگران اقاليم قبله، ص 204.

[2]. مدرسى چهاردهى، تاريخ روابط اجتماعى ايران و عراق، ص 321.