د) كوشش براى عزت و استقلال مسلمانان‌

هنگامى كه قواى استعمارگر و متجاوز انگليس، سرزمين اسلامى عراق را در جنگ جهانى اول به تصرف درآوردند، علماى عراق به رهبرى ميرزاى شيرازى دوم (ره) براى بيرون راندن متجاوزين قيام كردند و سرانجام با مجاهدات فراوان، قواى بريتانيا را اخراج كرده استقلال عراق را به ارمغان آوردند. يكى از آن مجاهدان غيور و سلحشور، مرحوم بلاغى بود كه مدت دو سال از سامرا به كاظمين هجرت كرد و در صف اول مبارزان قرار گرفت، و تا هنگامى كه انقلاب 1338 ه. ق (1920 م) به پيروزى و تشكيل دولتى مستقل، به رياست علامه سيد محمّد صدر، نينجاميد، آرام نگرفت و از هيچ كوششى فروگذار نكرد.

ه) فروتنى و تواضع‌

هرچند علّامه بلاغى از استادان بزرگ حوزه‌هاى علميه بود، اما شخصا مايحتاج منزل را از بازار تهيه مى‌كرد و خود آن را به خانه مى‌برد و مى‌گفت هركس بايد بار خود و خانه‌اش را به دوش كشد. خدم و حشم نداشت و بى‌نام و نشان و آسوده از هياهوى دنيوى به حيات پربارش ادامه مى‌داد.

وى درباره علت نگارش تفسير كم‌نظير خود فروتنانه مى‌گويد كه اين تفسير را نگاشته تا فتح بابى باشد و ديگران هم به پيروى از اين انديشه، بهتر از آن را بنويسند و منتشر نمايند.

و) حق طلبى و حقيقت‌جويى‌

مرحوم بلاغى سعادت خويش را در اتباع از حقيقت مى‌ديد، لذا تمامى انتقادها و پيشنهادهاى منصفانه را با رويى گشاده مى‌پذيرفت، و اگر نادرست بود، مؤدبانه و با ملاطفت پاسخ مى‌داد. حتى در برخى از آثارش خود به طلب پرسش و ايراد و