شيخ جواد كاظمى بود. وى در اكثر علوم بويژه فقه و اصول تسلط فراوانى داشت.

از آثار بسيار نيكويش مى‌توان حاشيه بر تهذيب تا آخر كتاب حج را نام برد. او در سال 1085 ه. ق در اصفهان وفات يافت.

6. علامه شيخ حسن فرزند شيخ عباس اول، از دانشمندان بزرگ زمان خويش و از شاگردان ملا ميرزا شيروانى، است و از جمله آثارش تعليقه بر استبصار، شرح بر صحيفه كامله سجاديه، تنقيح المقال فى كيفية طريق الاستدلال است. وى از محقق شيروانى، علّامه مجلسى، شيخ زين الدين على نوه شهيد ثانى و پدرش شيخ عباس اول روايت مى‌كند.

7. علامه شيخ عباس ثانى، فرزند شيخ حسن از استوانه‌هاى فقه و كلام در زمان خود و صاحب بغية الطالب در طهارت و صلات، تعليقه بر قواعد، حاشيه بر مفاتيح فيض كاشانى، و رساله‌اى در سنن و آداب نكاح است.

8. علامه شيخ ابراهيم فرزند شيخ حسين فرزند شيخ عباس ثانى‌

9. علامه شيخ محمّد على فرزند شيخ عباس ثانى، از شاگردان ممتاز وحيد بهبهانى و شيخ جعفر كاشف الغطاء، صاحب كتابهاى بسيار در فقه و حديث و رجال و درايه كه از جمله است: جامع الأقوال فى الفقه على طريق الاستدلال‌

10 و 11. فرزندش علامه شيخ احمد، صاحب شرح تهذيب الأصول و دخترش كه در فضل و دانش و نيكويى خط از فرزانگان به شمار مى‌رفت.

در اينجا به برخى از بزرگان اين خانواده اشاره شد اما از اين خاندان، بزرگان ديگرى نيز پا به عرصه وجود نهادند كه در كتابهاى مفصل نظير ماضى النجف و حاضرها[1] و مقدمه كتاب مدرسه سيار، از آنها ياد شده است.

تحصيلات‌

مرحوم علامه بلاغى تا سن 24 سالگى (1306 ه. ق) در نجف اشرف ماند.

[1]. آل مجبوبه نجفى، ماضى النجف و حاضرها، ج 2، صص 58- 73.