ز: رفع نيازها و احتياجات مردم‌

گويند علامه مجلسى در برآوردن نيازهاى مؤمنين و دفاع از حقوق آنان چنان بود كه نمى‌گذاشت ستمگران به آنان ظلم نمايند و شر آنها را از سر مسلمانان (به هر نحوى كه بود) برطرف مى‌نمود و خواست‌هاى نيازمندان را به گوش اولياى امور مى‌رسانيد تا به كار آن درماندگان نااميد به صورتى شايسته رسيدگى نمايند.

ج: توجه به دانشمندان‌

علامه مجلسى با تمام نيرو، علما و دانشمندان را زير چتر حمايت خود قرار داده بود و به رفاه و پيشرفت آنان توجه خاصى مبذول مى‌داشت و تا او زنده بود طالبان علم هيچ‌گونه كمبودى در امور زندگى و تحقيق و پيشرفت خود احساس نمى‌كردند.

گويند زمانى كه محدث جزائرى در اصفهان به درس مجلسى حاضر شده و علامه به استعداد و نبوغ وى پى برد او را به خانه برده و مدت چهار سال همچون پدرى مهربان، كليه مسائل زندگى و تحصيلى او را به عهده گرفت و هنگامى كه ميرزا تقى دولت‌آبادى مدرسه‌اى بنيان نهاد بلافاصله سمت مدرسى آنجا را بدو سپرد و بدين‌گونه از زحمات شاگرد سخت‌كوش خويش قدردانى به عمل آورد.

علامه آن‌چنان به مقام علمى افراد، ولو شاگردان خود ارج مى‌نهاد كه اگر كسى از آنان قدم كوچكى در راه علم و اعتلاى فرهنگ اسلامى برمى‌داشت به بهترين وجهى او را تشويق فرموده و از زحمات او سپاسگزارى مى‌كرد. بهترين نمونه آن نامه‌اى است كه (به احتمال قوى) مولى ذوالفقار اصفهانى از شاگردانش بدو نگاشته و وجود پاره‌اى از كتب حديث را در نزد افرادى با تعيين نام و نشان آنها به عرض استاد رسانيد و علامه نيز به عنوان قدردانى از شاگرد خود، عين نامه را با احترامى خاص در خاتمه بحار (ج 107، ص 165 چاپ جديد) آورده است.

از اينجا پاسخ كسانى كه گفته‌اند بحار تأليف هيئتى زير نظر علامه مجلسى بوده‌