او به عاريت مى‌بردند و هنگام پس دادن در لابه‌لاى اوراق آنها ريزه‌هاى نان به چشم مى‌خورد، لذا بعضى اوقات، موقع تحويل كتاب بدانها مى‌فرمود:

آيا سفره‌اى داريد كه بر روى آن نان بخوريد يا نه؟ اگر نداريد سفره‌اى نيز به شما بدهم كه روى كتاب نان نخوريد.

2. روضات الجنات مى‌نويسد:[1]

مرحوم علامه، علاقه بسيار به تنباكو و قليان داشت و ملا خليل قزوينى از قائلين به حرمت آن بود و در اين مورد رساله‌اى نگاشت و آن را به خط خطاطى ماهر نوشت و به جلدى زيبا مجلد نمود و در كيسه‌اى نفيس نهاد و به خدمت ايشان فرستاد (تا شايد مجلسى با ملاحظه آن دست از قليان بردارد).

علامه پس از مطالعه، قدرى تنباكوى نفيس در كيسه نهاد و برايش فرستاد و نوشت: كيسه براى مخزن تنباكو محل مناسبى بود و در ازاى زحمتى كه كشيديد، اين توتون را برايتان فرستادم. (اشاره به اينكه تنها كيسه آن ارزش داشت).

3. روضات مى‌نويسد:[2]

هنگامى كه سيد نعمت اللّه جزائرى شرح تهذيب را خود نگاشت، نسخه‌اى از آن را حضور استاد فرستاد. علامه پس از مطالعه گفت: «هذه بضاعتنا ردّت الينا».

4. گويند:

زمانى مجلسى و جزائرى در يك ميهمانى بر سر سفره‌اى نشسته بودند كه سيد براى استفاده از مرغ دست پيش برد، علامه در اين هنگام گفت: «آقا! شما كه نقل اموات را حرام مى‌دانيد، چگونه اكنون نقل ميّت مى‌نماييد؟»

جزائرى گفت: نقل مردگان به اماكن شريفه بدون اشكال است.

[1]. روضات، ص 266.

[2]. همان، ص 729.