5. كتاب كيمياء: در اثبات معاد جسمانى است كه در سال 1264 ه. ق به چاپ رسيد.

6. ياقوت: ردّى بر مادّيين و طبيعيين است.[1]

وى مشغول نگارش كتاب «حادى عشر» يازدهمين تأليفش بود، كه بدرود حيات گفت.

اينها، همه غير از تقريرات فقه و اصول استادان خويش بوده است.

كتابخانه ايشان- به همراه كتابخانه پدرش كه بنا به سفارش مرحوم حاج آخوند به وى واگذار شده بود- پس از فوت، به آيت اللّه بروجردى واگذار و به دستور ايشان به كتابخانه مدرسه فيضيه تحويل داده شد. وى در سال 1375 ه. ق (1333 ش) درگذشت، و پس از تشييع باشكوه و نماز آيت اللّه بروجردى بر پيكرش، در مسجد بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه عليها السّلام مدفون شد و نخستين مجلس بزرگداشت او از سوى آيت اللّه بروجردى، در مدرسه فيضيه برگزار شد.[2] فرزند وى جناب آقاى حاج محمّد حسن اعرابى، داماد حضرت امام خمينى رضوان اللّه عليه مى‌باشد.

2. حجت الاسلام و المسلمين عبد الهادى حاج آخوند: او دومين فرزند مرحوم آقا بوده است كه بيش از 60 سال عمر خويش را در محصر آيات عظام قم همچون پدر بزرگوارش، حاج شيخ عبد الكريم حائرى، حاج شيخ ابو القاسم كبير قمى، آقاى حجت، آقاى بروجردى و ديگران گذرانيد و مبانى علمى خويش را استوار ساخت. وى با كمال زهد، تقوا و سادگى زندگى كرد؛ و سرانجام در سال 1385 ه. ق/ 1344 ش درگذشت.[3]

3. حجت الاسلام و المسلمين محمّد حاج آخوند (فقيهى رضايى): وى از شاگردان خوب آيات عظام حائرى يزدى، حجت كوهكمرى و آقاى بروجردى و به صراحت لهجه معروف بود، و با كمال زهد و تقوا زندگى خويش را گذرانيد. وى در

[1]. مجتهد قمى، كيمياء، ص 239، مقدس زاده، رجال قم، صص 149- 150.

[2]. شريف رازى، آثار الحجه، ج 2، صص 66- 67؛ عمادزاده،« حاج شيخ محمّد جواد مجتهد قمى»، روزنامه نداى حق سال 2، شماره 8.

[3]. شريف رازى، آثار الحجه، ج 2، ص 100، مقدس زاده، رجال قم، ص 130.