نيز برخوردار بود، كه به برخى از آنان اشاره مى‌شود:

1. آيت اللّه حاج شيخ محمّد جواد مجتهد قمى: وى بزرگترين و برترين فرزندان حاج آخوند بود، كه در سال 1295 ه. ق در نجف اشرف متولد شد. وى در هفت سالگى به قم آمد و پس از تحصيل مقدمات، فقه و اصول را نزد مرحوم پدرش و آيت اللّه حاج آقا احمد قمى- برادر مهتر آيت اللّه حاج آقا حسين قمى- فراگرفت و در 20 سالگى به اشاره پدرش به تهران ره سپرد و نزد حضرات آيات ميرزا محمّد حسن آشتيانى فقه و اصول، و حاج شيخ على نورى، ميرزا محمود حكمى و شيخ عبد الكريم سبزوارى حكمت و كلام را فراگرفت و پس از سه سال توقف در تهران به قم بازگشت و يك سال ديگر از مرحوم پدرش استفاده كرد، و در سال 1319 ه. ق به نجف اشرف شتاف و در درس آيات عظام: آخوند خراسانى و سيد محمّد كاظم يزدى حاضر شد و مبانى علمى خود را استوار ساخت. وى پس از 14 سال، چند ماه پس از وفات پدر بزرگوارش در ربيع الاول سال 1333 ه. ق به خواست عموم طبقات مردم قم كه از ايشان درخواست برگشت به شهر كرده بودند، در ميان ابراز احساسات عموم اهالى كه به مناسبت ورود ايشان شهر را تعطيل عمومى كرده و به استقبال رفته بودند، به قم آمد و به تدريس، تأليف، وعظ و ارشاد پرداخت، و به جاى پدرش تصدى امام جماعت مسجد امام حسن عسكرى عليه السّلام را عهده‌دار شد.

تأليفات گرانبهاى وى عبارتند از:

1. صراط المستقيم: اين كتاب 4 جلدى درباره اصول عقايد و مسائل دينى است. جلد اول در اثبات صانع و توحيد، جلد دوم در فروع دين، جلد سوم در معاملات و جلد چهارم در عدم جواز تقليد ميت است.

2. سعادت بشر: در اثبات نبوت عامه و خاصه است.

3.؟؟ حق‌نما: در اثبات ولايت عامه و خاصه است.

4.؟؟؟؟ چاپ رسيده است.