كرده و همه آنها را در شرح عبارات رسائل ذكر كرده است (ص 11، 13، 14، 18 و 20؛ بحث شيخ درباره اخباريها و ص 27، 56، 57، 59، 62، 63). مؤلف عباراتى را نيز كه خود شيخ به جاى عبارات رسائل القا فرموده بود، ذكر كرده است (ص 487 و 503). حاشيه‌ها و تعليقات اين كتاب بين كوتاه و متوسط است و گاه كه اهميت مقام اقتضا كرده به اطاله سخن متمايل گرديده است (ص 468- 473 و 492- 494).

كوتاهترين بخش كتاب، فصل «تعادل و تراجيح» (20 صفحه) و گسترده‌ترين فصل كتاب، بخش «استصحاب» (200 صفحه) است، و بر تمام فصل «انسداد» نيز تعليقه نگاشته است».[1]

2. كتاب القضاء و الديات‌[2]

3. كتاب الصلاة[3]

4. صلاة المسافر[4]

5. قواعد الاصول،[5] درباره دو مسئله مهم «اجتماع امرونهى» و مسئله «ضدّ»

6. كنوز الجواهر[6]

فرزندان‌

امير مؤمنان على عليه السّلام فرموده‌اند: «الولد الصالح اجمل الذكرين»[7] (فرزند شايسته، زيباترين دو ياد نيك است). مرحوم آيت اللّه حاج آخوند به غير از تأليفات علمى و شاگردان بسيار، از نعمت داشتن فرزندانى صالح، زاهد، عالم و شايسته‌

[1]. انصارى قمى« معرفى قلائد الفرائد» مجله آينه پژوهش، شماره 27، صص 76- 78.

[2]. تهرانى، نقباء البشر، ج 4، ص 1657.

[3]. تهرانى، نقباء البشر، ج 4، ص 1657.

[4]. تهرانى، نقباء البشر، ج 4، ص 1657.

[5]. همو، الذريعة، ج 17، ص 178؛ همو، نقباء البشر، ج 4، ص 1657.

[6]. همو، ج 18، ص 171.

[7]. آمدى، غرر الحكم، ح 1704، ج 1، ص 65.