متعدد روايى از شيخ انصارى، شيخ مهدى بن شيخ على بن شيخ جعفر كاشف الغطاء (د. 1288 ه. ق) و شيخ محمّد حسين كاظمى صاحب هداية الانام (د. 1308 ه. ق) به زادگاهش بازگشت.[1]

بازگشت به خوى‌

آيت اللّه ميرزا ابراهيم دنبلى در سال 1269 ه. ق به زادگاهش بازگشت و به ترويج دين مبين و تعظيم شعاير اسلامى پرداخت. آن فقيه بزرگ مورد استقبال علما و مردم متدين شهرش قرار گرفت و به تدريس، تأليف، اقامه جماعت، گره‌گشايى از كار مردم، رسيدگى به نيازمندان و داورى بين مرافعات و فصل خصومات پرداخت.

خانه او خانه اميد مردم بود، با اينكه اموال فراوان- از وجوهات، زكوات و هدايا- از همه‌سو به دستش مى‌رسيد اما خود به مانند يكى از طلبه‌هاى عادى زندگى مى‌كرد و زهد و ساده‌زيستى از زندگى‌اش نمايان بود. با اينكه صاحب اموال و املاك فراوان بود و اين به دليل موقعيت خانوادگى و ميراث كلانى بود كه به وى رسيده بود، اما همه را به مصرف فقيران، نيازمندان و درماندگان مى‌رسانيد و از آنها در راستاى مصارف دينى و رفاه حال مردم و كارهاى خير استفاده مى‌كرد.

مدرس خيابانى مى‌نويسد:

«... وى از اكابر علماى اماميه قرن حاضر، كه عابد زاهد متقى و جامع معقول و منقول و در هريك از فقه و اصول و حديث و رجال و كلام و حكمت و اخلاق و عرفان و ديگر علوم متداوله متبحر و مقتداى افاضل عصر خود بود ... و علاوه بر مراتب علميه، در كرم و سخاوت و شهامت نفس و خيرات و مبرات راه خدا نيز داراى مقامى عالى بوده و تمامى ثروت‌

[1]. امينى، شهداء الفضيلة، 344؛ تهرانى، نقباء البشر، 13.