فرزندان‌

از آن فقيه بزرگ، به جز تأليفات متعدد فقهى و اصولى، شاگردان بسيار و خدمات سترگ علمى، دينى و اجتماعى، فرزندان و نوادگان عالم و دانشمندى برجاى ماند، كه نامشان هماره در آسمان علم و فضيلت خوش مى‌درخشد.

امام خمينى در پيامشان به مناسبت درگذشت آيت اللّه شيخ محمّد باقر آشتيانى فرمودند:

«خاندان محترم ايشان از اساطين فقاهت و چهره‌هاى بارز بين علما و فقها بودند و خدمتها به علم و حوزه‌هاى علميه نمودند،- فجزا هم اللّه عن الاسلام خيرا».

برخى از فرزندان ايشان عبارتند از:

1. آيت اللّه شيخ مرتضى آشتيانى (1366- 1281 ه. ق): رئيس حوزه علميه مشهد مقدس و از پيشوايان قيام مسجد گوهرشاد. وى از شاگردان پدرش، ميرزا حبيب اللّه رشتى، آخوند خراسانى و حاج ميرزا حسين خليلى، و در حوزه‌هاى علمى ايران و عراق به بزرگى و علم و تقوا مشهور بود.[1]

ايشان پدر آيت اللّه ميرزا محمود آشتيانى، يكى از شاگردان مبرز مرحوم حاج شيخ عبد الكريم حائرى و مقرر درس ايشان بود، كه تقريرات درس صلاة او به چاپ رسيده است. ديگر فرزندش ميرزا اسماعيل آشتيانى (1390- 1310 ه. ق) يكى از ادبا، شعرا، نقاشان و نگارگران معروف ايران و شاگرد مخصوص كمال الملك و وارث مكتب اوست.[2]

از آثار اوست: ديوان اشعار، كتاب مناظر و مرايا، نماز در اسلام، سفرنامه اروپا،

[1]. رازى، گنجينه دانشمندان، ج 7، ص 65؛ همو، مشاهير دانشمندان، ج 4، ص 366؛ همو، اختران فروزان، صص 174- 177.

[2]. موسوى بجنوردى، دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 1، صص 406- 407.