وفاتش مى‌گذرد، آوازه مزايا و ويژگيهايش، در كتابها و زبانها جارى و نام و يادش، جاودانه مانده است. اينك در اين مقال كوتاه، به اندكى از شرح خدمات و آثارش مى‌پردازيم.

ولادت‌

از تاريخ ولادت وى، اطلاعى در دست نيست، اما به احتمال قوى در سالهاى ميانه 1230 تا 1240 ه. ق بايد متولد شده باشد. اين تاريخ ولادت، از ملاحظه سال مهاجرتش به نجف و نام استادانش برمى‌آيد.

تحصيلات‌

شيخ محمّد حسن نادى پس از دوران كودكى و نوجوانى‌اش، به تحصيل علوم دينى روى آورد. وى در قم- احتمالا نزد مرحوم حاج سيد اسماعيل قمى از شاگردان مرحوم ميرزاى قمى-، تهران و اصفهان، ادبيات عرب، علوم بلاغت (معانى و بيان) و سطوح فقه و اصول را به خوبى فراگرفت.

مهاجرت به نجف‌

ايشان در حدود سال 1264 ه. ق روى به نجف اشرف آورد و در محضر آيت اللّه العظمى شيخ محمّد حسن صاحب جواهر به فراگيرى فقه پرداخت.[1] او پس از سالى، به علت گرمى هواى نجف و عدم سازگارى با مزاجش، به حكم اطباى نجف به قم بازگشت و پس از سلامتى و تندرستى، براى بار دوم به نجف مراجعت كرد. اين بار، وى در محضر خاتم الفقهاء و المجتهدين شيخ مرتضى انصارى و عالمان ديگر به تكميل آموخته‌هايش پرداخت و بنيه علمى‌اش را استوار ساخت.

[1]. رحيمى، گنجينه دانشوران، 161.