6. علّامه بزرگوار سيد محمّد بن سيد دلدار على نقوى (1199- 1284 ه. ق)، ملقب به سلطان العلماء كه مير حامد حسين نزد ايشان فقه، اصول و حديث را فراگرفت.

شاگردان‌

مير حامد حسين پس از فراغ از تحصيل، به تدريس، تأليف، هدايت دينى مردم و تربيت شاگردان پرداخت. برخى از پرورش يافتگان آن فقيه بزرگ، عبارتند از آيات عظام و علماى اعلام:[1]

1. سيد ناصر حسين موسوى (1284- 1361 ه. ق)، فرزند بزرگش و صاحب اثبات رد الشمس و اسباغ النائل (8 جلد)

2. سيد سراج حسين موسوى (1238- 1282 ه. ق)، برادر بزرگترش‌

3. قاضى كرامت حسين موسوى (1269- 1335 ه. ق)، برادرزاده‌اش و صاحب فقه اللسان و علم الاخلاق‌

4. سيد تصدق حسين موسوى (1263- 1348 ه. ق)، صاحب نور العين فى ترجمة ابصار العين فى انصار الحسين‌

5. سيد غلام حسنين كنتورى (1247- 1337 ه. ق)، شوهر خواهرش و صاحب انتصار الاسلام (3 جلد)

6. سيد عباس حسين رضوى جارچوى (1240- 1345 ه. ق)، صاحب كشكول عباسى و حسام عباسى‌

7. ميرزا محمّد على كشميرى لكهنوى (د. 1309 ه. ق)، صاحب نجوم السماء او در خلال اين زمان، در آغاز به تكميل و تهذيب كتابهاى پدرش پرداخت، و سالها در اين راه زحمت كشيد. سپس، خود به تأليف كتابهاى مختلف در فقه، كلام، حديث، شعر و ادب، تفسير و تاريخ دست زد.

[1]. مرتضى حسين، مطلع انوار، ص 180.