سالروز ولادت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و امام صادق عليه السّلام، از سوى پدر بزرگوارش به مكتب گذاشته شد و نزد شيخ كرمعلى خواندن و نوشتن را آموخت. پس از زمانى كوتاه، پدرش خود عهده‌دار تعليم و تربيت او شد، و ادبيات و مقدمات را به او آموخت.

اين مرحله تا 14 سالگى‌اش به طول انجاميد. در پانزدهمين سال زندگى‌اش، تندباد اجل گوهر پدرش را از كفش ربود و گرد يتيمى بر سرش نشست. اما او در سايه پرمهر برادران عالم و دانشمندش، به تحصيل علوم ادامه داد و فقه، اصول، حديث، كلام، ادبيات و ديگر علوم را بخوبى فراگرفت.

استادان‌

استادان آن بزرگمرد عالم علم و دين، عبارتند از آيات عظام:[1]

1. علّامه كبير سيد محمّد قلى موسوى (1188- 1260 ه. ق)، صاحب تشييد المطاعن‌

2. علامه سيد حسين بن سيد دلدار على نقوى (1211- 1273 ه. ق)، ملقب به «سيد العلماء»، و صاحب روضة الاحكام فى مسائل الحلال و الحرام، كه نسخة مناهج التدقيق او، كه به وسيله مير حامد حسين خوانده شده و برآن حاشيه نوشته بود، هنوز باقى است و نشاندهنده معلومات و هوش او است.

3. علامه سيد مرتضى بن سيد محمّد بن سيد دلدار على نقوى، ملقب به «خلاصة العلماء»، كه مير حامد حسين، نزد وى منطق، فلسفه و كلام را آموخت.

4. مولوى بركت على صاحب حنفى، كه مير حامد حسين، مقامات حريرى و ديوان متنّبى را نزد وى آموخت.

5. علّامه مفتى سيد محمّد عباس شوشترى (د. 1306 ه. ق)، كه مير حامد حسين نهج البلاغه را نزد معظم له آموخت.

[1]. موسوى كاظمى، احسن الوديعة، ص 103؛ ميلانى، نفحات الازهار، ج 1، صص 135- 136؛ مرتضى حسين، مطلع انوار، ص 180.