الخصام- بازگشت ايشان به شوشتر را درخواست كرد، اما حاج شيخ نپذيرفت».[1]

او رنج و تعب غربت و مهاجرت را براى حمايت از ستمديده‌اى به جان خريد تا حرمت «بست» و «بست‌نشين» همواره محفوظ بماند.

4. رسيدن به مرحله يقين‌

امير مؤمنان على عليه السّلام مى‌فرمايد: «طوبى لمن بوشر قلبه ببرد اليقين»[2] و «عليكم بلزوم اليقين و التقوى فانهما يبلغانكم جنة المأوى».[3] مرحوم شيخ مصداق اتمّ و اكمل اين احاديث بود، تا جايى كه با منكران مبدأ و معاد- در جلوى چشم همگان- به مباهله پرداخت.

مرحوم امام الحرمين همدانى مى‌نويسد:

«در روزهاى آخرين ماه رمضان 1302 ه. ق، حاج شيخ در مسجد سپهسالار به اقامه جماعت و موعظه مى‌پرداخت. روزى بر فراز منبر با بى‌اعتقادان و سست‌ايمانان مباهله كرد و گفت هركس گمان مى‌كند آفريدگار و روز واپسين وجود ندارد، پس، بگويد كه من از حول و قوه خداى جعفر بيزار هستم. پس، اگر روحش از بدنش بيرون نرفت، بر نافرمانى‌اش باقى بماند».[4]

5. تشويق مستعدان‌

در علم روان‌شناسى ثابت گرديده است كه تشويق تأثير عجيبى بر روحيه انسان مى‌گذارد و او را در راه رسيدن به مطلوب آماده‌تر مى‌سازد. مرحوم شيخ هم از تأثير

[1]. تهرانى، كرام البررة، ج 1، ص 222؛ همو، نقباء البشر، ج 1، ص 285.

[2]. آمدى، غرر الحكم، ج 2، ص 467، حديث 32.

[3]. همان، ص 485، حديث 14.

[4]. همدانى، غنيمة السفر، ص 14.