مگر جمله «

للمصيب اجران و للمخطي اجر واحد؛

براى مجتهدى كه به واقع دست يابد دو پاداش و براى آن‌كه به واقع نرسد يك پاداش منظور است»، ويژه زمان پيامبر (ص) و مخصوص صحابه آن حضرت بوده‌است؛ اجتهادى كه بر اساس ضوابط صحيح و درست صورت‌گيرد، در هر زمان قابل قبول و تقليد صحيح از چنين مجتهدانى كه شرايط را دارا باشند، در همه زمان‌ها صحيح و بى‌اشكال است.

2. حفظ مرزهاى عقيدتى و فكرى همواره لازم است و طرح اين‌گونه مباحث نه تنها منافاتى با وحدت ميان مسلمانان ندارد، بلكه چنانچه فقط به انگيزه بحث علمى و روشن‌شدن حقايق صورت گيرد موجب كاهش موارد اختلاف و دستيابى به حقايق مذهبى و نقاط مشترك مى‌گردد.

آنچه پرهيز از آن لازم است، اهانت و بدگويى و دشنام و نزاع با يكديگر است كه جز ضعف و ناتوانى و شكست نيروها حاصلى ندارد.

نوشتارحاضر گامى در اين راستا است. اميد است خوانندگان با دقت و تأمل آن را مطالعه كنند و به دور از انگيزه‌هاى مانع پذيرش حق درباره آن قضاوت نمايند.

***