نيست. دارقطنى او را كثير الوهم دانسته و ابن قانع گفته است: در او ضعف است.[1]

ميمون بن سياه‌

امام بخارى دو حديث از او روايت كرده است.

ابن معين و يعقوب بن سفيان و ابوداود او را تضعيف كرده‌اند و ابن حبان گفته است: او از افراد مشهور احاديث منكر روايت مى‌كند، به منفردات او احتجاج نمى‌شود.[2]

وليد بن مسلم شامى مولى بنى اميه‌

امام بخارى 45 حديث از او روايت كرده است و شش حديث او از اوزاعى معنعن است و 25 حديث او در «صحيح بخارى» از اوزاعى است.

ابومسهر گفته است: وليد مدلس است و گاه هم از كذابين تدليس كرده است.

ذهبى مى‌گويد: وليد اگر «عن ابن جريج يا عن اوزاعى» گفت، غير معتمد است.

ابوداود گفته است: او از مالك ده حديث روايت كرده كه هيچ اصلى ندارد. وليد حديث ابوسفر را كه كذاب بوده از زبان اوزاعى روايت مى‌كرده است. همچنين اگر اوزاعى حديثى را از ضعفا روايت كرده، وليد ضعفا را از سند انداخته و به سند، افراد ثقه را از خود اضافه مى‌كرده است.[3]

و اين بارزترين دروغ و فريب و بازى با احاديث اسلامى است كه متأسفانه بين راويان ثقه در شرح حالشان فراوان به چنين صفات برخورد مى‌شود و اين افرادى كه چنين صفات را دارند و فراوان نيز هستند و ثقه معرفى شده‌اند، چه كار حاضر نيستند انجام بدهند!.

[1] . ميزان الاعتدال، ج 4، ص 221، رقم 8923؛ تهذيب التهذيب، ج 10، ص 330، رقم 657.

[2] . تهذيب التهذيب، ج 10، ص 347، رقم 699.

[3] . ميزان الاعتدال، ج 4، ص 348، رقم 9405.