عبد الرحمن بن عبدالملك بن شيبه حزامى.

امام بخارى دو حديث از او روايت كرده است.

قال ابن ابى داود: ضعيف وقال ابن حبان: ربما خالف وقال ابواحمد الحاكم: ليس بالمتين عندهم؛[1] ابن ابى‌داود او را ضعيف خوانده وابواحمد حاكم غير متين دانسته و ابن حبان گفته است: گاه خطا كرده است. و از كسى هم توثيق در مورد او ذكر نشده است.

عبد الرحمن بن أبى نمر بجلى‌

امام بخارى دو حديث از او روايت كرده است.

يحيى بن معين مى‌گويد: ابن ابى‌نمر در روايتش از زهرى ضعيف است.[2] حال آن‌كه هر دو حديث او در صحيح بخارى از زهرى است.

ذهبى مى‌گويد: يحيى او را تضعيف كرده وابوحاتم و غيرش گفته‌اند: او قوى نيست.[3] عقيلى نيز او را در كتاب (ضعفاء الكبير، ج 2، ص 349، رقم 950) وارد كرده است. ابن عدى نيز مى‌گويد: او در زهرى ضعيف است ... او از جلمه ضعفايى است كه حديثش نوشته مى‌شود.[4] همچنين او از اهل شام است و تنها وليد بن مسلم از او حديث روايت كرده است.

عبدالملك بن عمير

بخارى 53 حديث از او روايت كرده است.

[1] . تهذيب التهذيب، ج 6، ص 201، رقم 450.

[2] . تهذيب التهذيب، ج 6، ص 257، رقم 565.

[3] . ميزان الاعتدال، ج 2، ص 595، رقم 4994؛ من له رواية فى كتب الستة، ج 1، ص 647، رقم 3332.

[4] . الكامل فى ضعفاء الرجال، ج 4، ص 292.