احمد گفته است: عبدالملك مضطرب الحديث جدا مع قلة روايته ما أرى له خمسمائة حديث وقد غلط فى كثير منها وقال إسحاق بن منصور: ضعفه أحمد جدا عن ابن معين: مخلط وقال العجلى: روى أكثر من مائة حديث تغير حفظه قبل موته. ابن حبان مى‌گويد: و كان مدلسا؛ احمد گفته است: با وجود قلت روايتش او جدا مضطرب الحديث است و گمان نمى‌كنم كه 500 حديث داشته باشد و همانا در بسيارى از آن‌ها خطا كرده است. ابن منصور مى‌گويد: احمد جدا او را تضعيف كرده و ابن معين مخلط خوانده و عجلى گفته است: بيش از صد حديث روايت كرد و حافظه‌اش تغيير نمود. ابوحاتم مى‌گويد: عبد الملك بن عمير لم يوصف بالحفظ؛[1] او حافظ نيست. شعبه از او راضى نبود و ابوحاتم گفته است: او حافظ نبود و حافظه‌اش تغيير كرد.[2]

ابن عجمى و ابن حجر او را مشهور و معروف به تدليس معرفى كرده‌اند.[3] با وجود ضعف جدى كه ابن عمير دارد مضافاً 43 حديث او در صحيح بخارى «معنعن» است كه حكم منقطع و ضعيف را تنها به جهت مدلس بودنش دارد.

عتاب بن بشير الجزرى‌

امام بخارى دو حديث از او روايت كرده است.

احمد گفته است: ابن مهدى در آخر او را ترك كرده و احمد نيز او را ترك كرده است. ابن سعد و نسائى او را تضعيف كرده‌اند.[4]

[1] . تهذيب التهذيب، ج 6، ص 365، رقم 765.

[2] . ميزان الاعتدال، ج 2، ص 660، رقم 5235.

[3] . طبقات المدلسين ابن حجر، ص 41، رقم 84؛ التبيين لاسماء المدلسين، ص 39، رقم 47.

[4] . تهذيب التهذيب، ج 7، ص 83، رقم 192.