گزارش كند، ولى وليد به حمران رشوه داد وحمران نيز پس از برگشت به عثمان در باره وليد دروغ گفت ووليد را مدح نمود، ولى حقيقت را به مروان خبر داد ومروان به عثمان خبر داد عثمان بر حمران غضب كرد و به جهت كذبش او را به بصره تبعيد كرد ومنزلى برايش مهيا نمود.

پس حمران به امانت خيانت كرده، رشوه گرفته و لذا دروغ گفته است و بخارى او را در ضعفائش وارد كرده، ولى باز در صحيحش از او حديث روايت كرده است.

9. زياد بن ربيع ابوخداش حميرى‌

امام بخارى با اين كه او را تضعيف كرده، يك حديث از او روايت كرده است.[1] ابن حجر مى‌گويد: وذكره بن عدى فى الكامل وروى عن الدولابى عن البخارى قال: روى عن عبد الملك بن حبيب يعنى أبا عمران الجونى فى إسناده نظر؛[2] دولابى از بخارى نقل كرده كه در حديثى كه در سندش او است گفته است: سندش ضعيف است.

عقيلى مى‌گويد: قال آدم بن موسى: سمعت البخارى قال: حدثنى زياد بن الربيع ابوخداش فى اسناده نظر.[3] در اين خبر آدم از بخارى نقل مى‌كند كه او زياد بن ربيع را تضعيف كرده است و عقيلى به اين دليل او را در ضعفا وارد كرده است.

ابن حجر نيز به اين كه بخارى او را تضعيف كرده در «فتح البارى» بارها اشاره كرده است.[4] متقى هندى نيز بعد از ذكر حديثى كه در سند آن زياد بن ربيع است گفته:

[1] . صحيح بخارى، كتاب المغازى، باب غزوة خيبر، ح 4208.

[2] . تهذيب التهذيب، ج 3، ص 315، رقم 670؛ الكامل فى ضعفاء الرجال، ج 3، ص 195؛ ميزان الاعتدال، ج 2، ص 88، رقم 2937.

[3] . الضعفاء الكبير عقيلى، ج 2، ص 76، رقم 523.

[4] . فتح البارى ابن حجر، ج 7، ص 365 وج 10، ص 495.