از ابن عباس نيز در «تاريخ المدينه» ابن شبه ج 3 ص 1040، خبر مفصل در اين موضوع كه عثمان ابوذر را به شام تبعيد نمود و با خواست معاويه باز از شام به مدينه امر نمود تا برگردد، نقل شده و سندش ضعيف است.

اين تنها پاره‌اى از اخبار ابوذر ومظلوميت اوست كه به افسانه بودن اخبارى كه بخارى روايت كرده است، گواهى مى‌دهد و همچنين اين واقعيت‌ها، اين‌را كه چگونه اين افراد واقعيت را پنهان نموده و آن را وارونه نشان داده و مظلوميت امثال ابوذر و ظلم بر آن‌ها شده را مخفى مى‌كنند، ثابت مى‌كند.

8. حمران بن ابان غلام عثمان بن عفان (متوفاى 75. ق.)

امام بخارى شش حديث از او در وضو و عدم جواز نماز بعد از عصر روايت كرده است.[1]

ذهبى مى‌گويد: وقد ذكره ابن سعد فى الطبقات فقال: لم ارهم يحتجون به وقد آورده البخارى فى الضعفاء لكن ما قال ما بليته قط؛ ابن سعد گفته است: محدثين به حديث او احتجاج نمى‌كنند و بخارى او را در كتاب ضعفاء وارد كرده، ولى دليل ضعف او را بيان نكرده است.[2]

كان عثمان وجه حمران إلى الكوفة حين شكا الناس الوليد بن عقبة ليأتيه بحقيقة خبره فرشاه الوليد فلما قدم على عثمان كذب عن الوليد وقرظه ثم إنه لقى مروان فسأله عن الوليد فقال له: الأمر جليل فأخبر مروان عثمان بذلك فغضب على حمران وغربه إلى البصرة لكذبه إياه وأقطعه دارا؛[3] وقتى مردم از وليد شكايت كردند عثمان حمران را به كوفه راهى كرد تا حقيقت امر را به او

[1] . صحيح بخارى، كتاب الوضوء، باب: الوضوء ثلاثا ثلاثا، ح 159 و 160 و 164 و 587 و 1934 و 3766.

[2] . ميزان الاعتدال ذهبى، ج 1، ص 604، رقم 2291.

[3] . انساب الاشراف بلاذرى، ج 5، ص 75؛ مقدمه فتح البارى، ص 401.