سائق باد.

اين حديث از امام حسن عليه السلام، سفينه، ابن عمر و مهاجر بن قنفذ روايت شده است و بلاذرى بر اسامى اين سه نفر تصريح كرده است، ولى هيثمى اسامى را ذكر نكرده است. همچنين هيثمى اين حديث را از سفينه و مهاجر با دو سند روايت كرده و رجال سند هر دو را ثقات دانسته است.

معاويه و شراب‌

عبدالله بن بريده مى‌گويد: دخلت انا وابى على معاوية فجلسنا على الفرش ثم اتينا بالطعام فاكلنا ثم اتينا بالشراب فشرب معاوية ثم ناول ابى ثم قال: ما شربته منذ حرمه رسول الله صلى الله عليه و آله؛[1] همراه پدرم بر معاويه داخل شديم. معاويه براى ما طعام آورد و تناول كرديم. سپس شراب آورد و خود معاويه نوشيد و بعد پدرم تناول كرد و سپس گفت: از زمانى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را حرام كرد، شراب ننوشيده‌ام.

هيثمى و شعيب ارنؤوط سند اين خبر را صحيح دانسته‌اند.

اين در حالى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده‌اند:

شارب (مدمن) الخمر كعابد وثن؛[2] شارب خمر مثل كسى است كه بت مى‌پرستد.

اين حديث را ابن عمر و ابن عمرو و ابن عباس و ابوهريره روايت كرده‌اند و ابونعيم، هيثمى و البانى سند آن را صحيح دانسته‌اند.

[1] . مسند احمد، ج 5، ص 347، ح 2991؛ سير اعلام النبلاء ذهبى، ج 5، ص 52، رقم 15؛ مجمع الزوائد، ج 5، ص 42.

[2] . مجمع الزوائد؛ ج 5، ص 70 و 74؛ مسند احمد، ج 1، ص 272؛ سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1120، ح 3375؛ مصنف عبدالرزاق، ج 9، ص 239، ح 17070؛ صحيح ابن حبان، ج 12، ص 167، ح 5346؛ كنز العمال، ج 5، ح 13698؛ 13697؛ احاديث الصحيحه البانى، ج 2، ص 176، ح 677.