(شرط افول)[1]. موافقتنامه بيان مى‌دارد كه اعضا نبايد درصدد جستجو، اخذ يا حفظ هرگونه محدوديت داوطلبانه صادرات، ترتيبات بازاريابى منظم يا هرگونه تدابير مشابهى روى صادرات يا واردات باشند. اين تدابير دوجانبه كه به منظور تطبيق با موافقتنامه تعديل نشده بودند مى‌بايست تا پايان سال 1998 به تدريج حذف شوند.

كشورها مجاز بودند يكى از اين اقدامات را يك سال ديگر (تا پايان سال 1999) حفظ كنند. تنها موردى كه در عمل واقع شد، ادامه محدوديتهاى اتحاديه اروپا بر واردات اتومبيل از ژاپن بود.

«موج» واردات، به نحوى كه اقدامات حفاظتى را توجيه كند مى‌تواند افزايش واقعى در واردات باشد (افزايش مطلق) يا مى‌تواند افزايش سهم واردات در بازار در حال كوچك شدن باشد، حتى اگر مقدار واردات افزايش نيافته باشد (افزايش نسبى).

صنايع يا شركتها ممكن است اقدامات حفاظتى را از دولتهايشان درخواست نمايند.

موافقتنامه سازمان تجارت جهانى، شرايط بررسيهاى حفاظتى توسط مراجع ملى را بيان مى‌دارد. تأكيد اصلى بر شفافيت و تبعيت از مقررات و رويه‌هاى وضع‌شده و جلوگيرى از روشهاى خودسرانه است. مقامات بررسى‌كننده بايد اعلام عمومى كنند كه رسيدگيها چه زمانى آغاز مى‌شود و ساير ابزارهاى مناسب را براى طرفهاى ذى‌نفع فراهم كنند تا شواهد را ارائه دهند. شواهد بايد شامل استدلالهايى در اين مورد باشد كه آيا اقدام به عمل آمده به نفع عموم بوده است يا نه؟

موافقتنامه معيارهايى دارد تا ارزيابى كند كه آيا «لطمه جدّى» است يا خطر چنين لطمه‌اى وجود دارد و همين‌طور به بررسى عواملى مى‌پردازد كه اثر واردات را بر صنايع داخلى تعيين مى‌كند. اقدامات حفاظتى بايد تنها براى ممانعت يا جبران لطمه جدّى به كار روند و به صنعت مربوط كمك كنند كه وضعيت خود را اصلاح نمايد. در مواردى كه محدوديتهاى مقدارى (سهميه‌ها) وضع مى‌شوند به طور معمول نبايد مقدار واردات را به كمتر از متوسط سالانه سه سال آخر نمونه (كه آمار آن در دسترس است) كاهش دهند، مگر اينكه توجيه روشنى ارائه شود كه سطح متفاوتى براى جلوگيرى از لطمه جدى يا جبران آن ضرورت دارد.

[1] .Sunset Clause