حمايت بالاخره منجر به ناكارآيى مى‌شود. اين موضوع باعث مى‌شود كه شركتهاى ناركارامد محصولاتى را كه تاريخ مصرفشان گذشته است و جذابيتى ندارند به مشتريان عرضه كنند. با چنين سياستى، سرانجام، كارخانه‌ها بسته مى‌شوند و على‌رغم حمايتها و يارانه‌ها، شغل‌ها از بين مى‌روند. اگر ساير دولتها نيز از اين سياستها استفاده كنند، فعاليت اقتصادى جهان كاهش مى‌يابد. يكى از اهدافى كه دولت‌ها در مذاكرات سازمان تجارت جهاغنى گنجانده‌اند اين است كه از چنين خودتخريبى و رانده شدن به سيستم حمايت‌گرايى جلوگيرى كنند.

4- سال‌هاى حيات گات: از هاوانا تا مراكش‌

تأسيسات سازمان تجارت جهانى در اول ژانويه 1995، بزرگترين اصلاح تجارت بين‌المللى بعد از جنگ جهانى دوم بود. اين سازمان تلاش شكست‌خورده سال 1948 براى ايجاد سازمان تجارت بين‌المللى(ITO) [1] را به شكل كاملترى محقق ساخت. بيشتر تاريخ 47 سال فعاليت در ژنو[2] رقم خورده شده است ولى اين تاريخ روشن‌گر دوره زندگى است كه در پهنه گسترده‌اى قرار دارد پهنه‌اى كه آغاز آن احتمالا از هاوانا 1948 (كوبا)[3] است. مسير بعدى آنسى (فرانسه)[4]: توركواى (بريتانيا)[5]، توكيو (ژاپن)[6]، پونتا دل استه (اروگوئه)[7]، مونترال (كانادا)[8]، بروكسل (بلژيك)[9] بوده و سرانجام به مراكش‌

[1] .International Trade Organization

[2] .Geneva

[3] .Havana (Cuba )

[4] .Annecy (France )

[5] .Torquay (UK )

[6] .Tokyo (Japan )

[7] .Punta del Este (Uruguay )

[8] .Montreal (Canada )

[9] .Brussels (Belgium )