(مغرب)[1] در سال 1994 ختم مى‌شود. تا آن سال 1994 گات (بازمانده كوششهاى عقيم‌مانده تأسيس(ITO) سيستم تجارى حاكم بر جهان بود. گات براى استقرار سيستم تجارى چندجانبه قوى و موفق كمك شايانى نمود كه به تدريج در دورهاى مذاكرات تجارى، اين سيستم به طور فزاينده‌اى آزادتر شد. اما در دهه 1980 سيستم نياز به بازنگرى كامل پيدا كرد كه اين امر منجر به برگزارى دور اروگوئه و در نهايت تأسيس سازمان تجارت جهانى شد.

گات: «نهادى موقتى» براى تقريبا نيم قرن‌

از سال 1948 تا 1994، موافقتنامه عمومى تعرفه و تجارت (گات) قواعدى را براى بخش زيادى از تجارت جهانى وضع كرد و در طور اين دوره نرخ بالاى رشد بازرگانى بين‌المللى جارى بود. اين سازمان بسيار خوب استقرار يافت، اما در طول 47 سال يك سازمان و موافقتنامه موقتى بود.

هدف اوليه اين بود كه نهاد ثالثى ايجاد شود تا همكارى اقتصادى بين‌المللى را هدايت كند و به مؤسسات «برتن وودز»[2] كه اكنون به آنها بانك جهانى و صندوق بين‌المللى پول‌[3] مى‌گويند ملحق شود. بيش از 50 كشور در مذاكرات براى ايجاد يك سازمان تجارت بين‌المللى(ITO) به عنوان يك كارگزارى تخصصى سازمان ملل متحد، مشاركت كردند. منشورITO بسيار بلندپروازانه بود كه فراتر از نظامات تجارت جهانى قرار داشت و شامل مقررات اشتغال، موافقتنامه‌هاى كالايى، رويه‌هاى كسب و كار محدودكننده، سرمايه‌گذارى بين‌المللى و خدمات مى‌شد.

قبل از اينكه گفتگوها پايان يابد، 23 كشور از 50 كشور شركت‌كننده، در سال 1946 تصميم گرفتند كه براى كاهش و تثبيت تعرفه‌هاى گمركى مذاكره كنند. با پايان يافتن‌

[1] .Marrakesh (Morocco )

[2] .Bretton Woods

[3] .International Monetary Fund