انجام آن شتاب مکن، که به راستي تو، در هر زمان که بخواهي مي‌تواني در ارتکاب آن شتاب ورزي، بريدن از جاهل (از نظر ارزش) با پيوستن به عاقل برابر است. هر کس خود را از حوادث روزگار در امان بداند روزگار به او خيانت مي‌کند، و هرکه (با بهره‌گيري از لذايذ و خوشي‌هاي روزگار) آن را بزرگ شمارد، روزگار (با باز پس گرفتن مواهب خود) او را خوار مي‌سازد. چنين نيست که هر که تيري اندازد، تير او به هدف برسد. هرگاه انديشۀ سلطان و فرمانروا، (نسبت به مملکت و مردم) دگرگون شود، زمان دگرگون مي‌شود. پيش از رفتن در راهي، از رفيق خود در آن راه جويا شو، و نيز پيش از انتخاب سرايي براي سکونت، دربارۀ همسايۀ آن جستجو و تحقيق کن (که همسفر نامناسب و همسايۀ بد، هر دو مايۀ عذابند). زنهار از اين که در ميان سخن خود مطلب خنده‌آوري بگويي، هرچند آن را از ديگري نقل بکني.

16- جايگاه زنان

وَ إِيَّاكَ وَ مُشَاوَرَةَ النِّسَاءِ فَإِنَّ رَأْيَهُنَّ إِلَى أَفْنٍ، وَ عَزْمَهُنَّ إِلَى وَهْنٍ وَ اكْفُفْ عَلَيْهِنَّ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ بِحِجَابِكَ إِيَّاهُنَّ فَإِنَّ شِدَّةَ الْحِجَابِ أَبْقَى عَلَيْهِنَّ وَ لَيْسَ خُرُوجُهُنَّ بِأَشَدَّ مِنْ إِدْخَالِكَ مَنْ لَا يُوثَقُ بِهِ عَلَيْهِنَّ. وَ إِنِ اسْتَطَعْتَ أَلَّا يَعْرِفْنَ غَيْرَكَ فَافْعَلْ وَ لَا تُمَلِّكِ الْمَرْأَةَ مِنْ أَمْرِهَا مَا جَاوَزَ نَفْسَهَا فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَيْحَانَةٌ وَ لَيْسَتْ بِقَهْرَمَانَةٍ وَ لَا تَعْدُ بِكَرَامَتِهَا نَفْسَهَا وَ لَا تُطْمِعْهَا فِي أَنْ تَشْفَعَ بِغَيْرِهَا؛ زنهار از اينكه با زنان به مشورت بپردازي، که همانا رأي ايشان ناقص‌گونه و اراده و عزمشان سست است. با در پرده نگاهداشتن زنان، چشمانشان را از ديگران (ظاهراً- مقصود نامحرمان است) ببند، که به راستي آنان را در سخت پرده داشتن، بيشتر موجب باقي ماندن ايشان به حال خود مي‌باشد. همچنين، بيرون رفتن زنان