را از منزل، بدتر و نامناسب‌تر از اين نيست که کسي را که نمي‌توان به او اعتماد کرد، وارد محل سکونت ايشان نمايي. اگر بتواني کاري بکني که زنان، جز تو کس ديگري را نشناسند، اين کار را انجام ده، و به زن اجازه و اختيار مده از آنچه اختصاص به خود او دارد (ظاهراً- مقصود امور شخصي است) به چيز ديگري بپردازد، که همانا زن به منزلۀ گلي خوشبو است نه کارگزار و پيشکار. در گرامي داشتن زن از آنچه مخصوص به خود او مي‌باشد تجاوز مکن، و او را به طمع نينداز که از ديگري شفاعت کند.

وَ إِيَّاكَ وَ التَّغَايُرَ فِي غَيْرِ مَوْضِعِ غَيْرَةٍ فَإِنَّ ذَلِكَ يَدْعُو الصَّحِيحَةَ إِلَى السَّقَمِ، وَ الْبَرِيئَةَ إِلَى الرِّيَبِ؛ زنهار از به کار بردن غيرت بي‌مورد دربارۀ زن، که اين امر زن درست کار را به نادرستي مي‌کشاند و زن پاکدامن را در معرض شکّ و ترديد قرار مي‌دهد، (و ممکن است مورد بي‌گماني قرار گيرد).

17- معيّن کردن کارها و مسئوليت‌ها

وَ اجْعَلْ لِكُلِّ إِنْسَانٍ مِنْ خَدَمِكَ عَمَلًا تَأْخُذُهُ بِهِ فَإِنَّهُ أَحْرَى أَلَّا يَتَوَاكَلُوا فِي خِدْمَتِكَ؛ براي هر يک از خادمانت کاري را معين کن تا همان کار را انجام دهد و در برابر تو مسئول همان کار باشد، و اگر انجام نداد بتواني از او بازخواست کني که همانا چنين امري، شايسته‌تر از اين است که در خدمت کردن به تو، هر يک از آنان به گمان اينکه ديگري کاري را انجام داده يا مي‌دهد، در انجام آن کوتاهي کند.