آراپاهو

آراپاهو [ārāpāho]، از اقوام سرخ‌پوست دشتهای مرکزی آمریکای شمالی که زبانشان جزو گروه زبانهای اَلگونْکی است. آنها در سدۀ 19م در کرانه‌های رودهای پلَت و آرکانزاس می‌زیستند. از آثار گذشتۀ آنها برمی‌آید که زمانی در بیشه‌زارهای شرقی می‌زیستند و با کشاورزی روزگار می‌گذراندند؛ به دنبال حرکتی تدریجی به سوی غرب، پس از 1830م به دو گروه جنوبی و شمالی تقسیم شدند و گروه جنوبی در منطقۀ رود آرکانزاس رحل اقامت افکندند. بازمانده‌هایی از 2 یا 3 گروه دیگر ایشان نیز شناسایی شده‌اند.
آراپاهو مانند دیگر اقوام دشتهای مرکزی، چادرنشین بودند و معاش خود را با شکار گاوهای وحشی تأمین می‌کردند. آنان با مانْدانها و آریکاراها و نیز آبادیهای اسپانیاییهای جنوب غربی داد و ستد داشته‌اند؛ قومی بسیار مذهبی بودند و اعمال روزمره و اشیاء (مثلاً نقشهای منجوق‌دوزی) برایشان معانی نمادین داشت. مهم‌ترین شیء مورد پرستش آنها چپق مسطحی بوده است که‌ ‌آن‌را در بقچـه‌ای مقدس ــ که‌ دارای ‌حلقه یا طوقه‌ای‌ بود ــ‌ نگهداری می‌کردند. آنها همچون بسیاری از اقوام دشت‌نشین، رقص خورشید اجرا می‌کردند. سازمان اجتماعی آنها شامل انجمنهای نظامی برای گروههای سنی مختلف، انجمنهای شَمنی مردان و گروههای دیگر بود.
در اواخر سدۀ 20م، حدود دو هزار آراپاهو در قرارگاهی واقع در وایومینگ، و بیش از 3 هزار تن از آنها همراه با قبایل شایِن در اُکلاهما زندگی می‌کردند. (101)