برخى روايات، تسليم به امر رسول‌الله (ص) شرط ايمان و عين تسليم به امر خداوند دانسته شده است.

كلينى به سند صحيح از امام صادق (ع) روايت ميكند كه فرمود:

«لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا الله وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ آتَوُا الزَّكَاةَ وَ حَجُّوا الْبَيْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ ثُمَّ قَالُوا لِشَيْ‌ءٍ صَنَعَهُ الله أَوْ صَنَعَهُ النَّبِيُّ (ص) ألا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِي صَنَعَ؟ أَوْ وَجَدُوا ذَلِكَ فِي قُلُوبِهِمْ لَكَانُوا بِذَلِكَ مُشْرِكِينَ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآيَةَ:

(فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً)

ثم قال ابوعبدالله (ع): فَعَلَيْكُمْ بِالتَّسْلِيمِ»[1].

چنانچه قومى خداى بدون شريك را بپرستند و نماز را برپادارند، و زكات را بپردازند و به حج خانه بروند، و ماه رمضان را روزه بدارند سپس به آنچه خداوند يا رسول او انجام داده‌اند بگويد، چرا بر خلاف آن انجام ندادند يا آنكه اين معنا را در اندرون خود بيايند به سبب آن مشرك خواهند شد سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «نه به پروردگارت سوگند، ايمان نياورند تا آنگاه كه تو را در آنچه ميانشان درمى‌گيرد داور قرار دهند سپس در اندرون خود هيچ دشوارى از آنچه تو داورى كردى نيابند، و كاملًا تسليم باشند». سپس امام صادق (ع) فرمود: پس برشما باد كه تسليم باشيد.

و در روايات متعددى از اميرالمؤمنين (ع) به اسناد صحيح روايت شده است كه فرمود:

[1] . همان، ص 398.