(مسأله 370) بنابراظهر معتبر است كه فضاى تيمم مباح باشد، پس اگر دست‌ها را بر خاك مباح بزند ولى در جاى غصبى بر پيشانى وپشت دست‌ها بكشد، تيمم باطل است. همچنين اگر ظرف خاك غصبى باشد، تيمم باطل مى‌شود. در تيمم معتبر است كه بعد از زدن هر دو دست به خاك بلافاصله مسح نمايد.

(مسأله 371) اگر بعد از تيمم در مسح عضوى شك كند، نبايد به آن شك اعتنا نمايد مگر در جزء آخرتيمم كه در اين صورت تا موالات فوت نشده و داخل در كار ديگرى مثل نماز نگرديده بنابر اظهربه شك خود اعتنا نمايد. اگر بعد از تجاوز محل در جزيى از تيمم شك كند مثلًا در اثناء مسح دست راست در مسح پيشانى شك كند، به شك خود اعتنا نكند مگر آن‌كه وارد مسح عضو ديگرى نشده باشدكه در اين صورت بايد به شك خود اعتنا كند.

احكام تيمم‌

يكى از مواردى كه تيمم جايز است، در صورتى كه وقت عمل تنگ باشد، خواه آن عمل واجب باشد يا مستحب، ولذا با وسعت وقت ويا قبل از وقت تيمم جايز نيست. بله مكلف براى اين‌كه با طهارت باشد يا به قصد بجا آوردن عبادتى خواه واجب يا مستحب در صورت نبودن آب جايز است قبل از وقت تيمم كند و چنان‌چه وقت داخل شود وآب پيدا نكند، مى‌تواند با همان تيمم نماز بخواند اگرچه احتمال بدهد كه در آخر وقت آب پيدا مى‌شود، پس اگر نماز بخواند نمازش صحيح است و تكرار لازم نيست مگر اين كه قبل از پايان يافتن وقت آب بيابد، ولى اگر وقت داخل شود و تيمم نداشته باشد، جايز نيست تيمم كند و نماز را در اوّل وقت بخواند در صورتى كه احتمال دهد قبل ازپايان وقت، عذر برطرف مى‌شود، بنابراين اگر در وقت تيمم كند و نماز بخواند و بعد عذرش برطرف شود واجب است نماز را اعاده كند بلكه اگر تيمم كند و نماز بخواند هرچند از بر طرف شدن عذر نااميدباشد ولى اتفاقاً در وقت عذرش برطرف گردد، بنابر اظهر نماز را اعاده كند.

(مسأله 372) هرگاه بخاطر عذرى براى نماز واجب يا مستحب، تيمم كند چنان‌چه وقت نماز ديگرى داخل شود، مى‌تواند آن نماز را اول وقت بخواند اگرچه احتمال رفع عذر را در اثناء وقت يا آخر وقت بدهد و اگر در اين فرض نماز بخواند و اتفاقاً عذر او در وقت برطرف شود بنابر