ديه جنين‌

(مسأله 3604) اگر جنين به صورت نطفه باشد ديه آن بيست دينار، اگر علقه (خون بسته) باشد ديه آن چهل دينار، اگر مضغه (به صورت يك پاره گوشت) باشد، ديه آن شصت دينار، اگر چنان‌چه استخوان درآورده باشد ديه آن هشتاد دينار و اگر گوشت پوشانده باشد ديه آن صد دينار، و اگر روح دراو دميده باشد ديه اش اگر پسر باشد هزار ديناراست، و اگر دختر باشد پانصد دينار است. و ظاهراً درماه چهارم روح در جنين دميده مى‌شود.

(مسأله 3605) نظر مشهور بين فقها اين است كه ديه جنين كافر ذمّى يك دهم (10/ 1) ديه پدرش يعنى هشتاد درهم مى‌باشد.

(مسأله 3606) اگر جنين بيشتر از يكى باشد، براى هركدام ديه خودش است.

(مسأله 3607) اگر جنين را قبل از دميده شدن روح سقط كند كفّاره‌اى بر عهده جانى نيست، امّا اگر بعداز داخل شدن روح سقط كرده باشد كفّاره بر عهده اومى آيد.

(مسأله 3608) اگر زن حامله‌اى را بكشد و بچه او نيز بميرد بر قاتل ديه كامل زن و ديه جنين هر دو مى‌آيد. بنابراين، اگر جنين پسر باشد هزار دينار و اگر دختر باشد پانصد دينار و اگر معلوم نباشد كه پسراست يا دختر، بنابر اظهر قاتل بايد هفتصد و پنجاه دينار ديه بدهد.

(مسأله 3609) اگر خود زن عهده دار سقط جنينش گردد، چنان چه اين عمل بعد از دميده شدن روح باشد و جنين هم پسر باشد، بر زن ديه پسر است و اگر دختر باشد بر او ديه دختر مى‌باشد، ولى اگر قبل از دميده شدن روح جنين خود را سقط كرده باشد بر زن ديه جنين خواهد بود. چنان چه زن، به خاطر ترسيدن جنين خود را سقط نمايد، ديه بر عهده شخصى است كه او را ترسانده است و به طور كلى ديه بر كسى است كه موجب سقط جنين است چه خود زن باشد يا پزشك يا غير آنها.

در صورتى كه سقط جنين به امر ولىّ، مانند پدر انجام بگيرد ديه از كسى كه موجب سقط جنين بوده ساقط نيست.

(مسأله 3610) در بريدن اعضاى جنين و جراحت او قبل از دميده شدن روح به نسبت ديه او ديه است. بنابراين- مثلًا- در بريدن يكى از دو دست جنين پنجاه دينار و در بريدن هر دو دست او ديه كامل جنين يعنى صد دينار است.