مؤمنين را براى تشييع جنازه او خبر كنند وجنازه او را تنها نگذارند وگذاشتن چيزى روى شكم او مكروه است و در دفن او عجله نمايند، مگر در مرگش شك داشته باشند كه بايد صبر كنند تا مردنش معلوم شود.

غسل ميّت‌

بنابراحتياط اولى واجب است پيش از شروع در غسل نجاست را از تمام بدن ميت برطرف كنند، واقوى اين است كه قبل از شروع در غسل هر عضوى، اگر آن را از نجاست پاك كنند كفايت مى‌كند، بلكه اظهر اين است كه برطرف كردن نجاست با خود غسل كافى است در صورتى كه آب با ملاقات محل، نجس نشود.

ميت را بايد سه غسل داد:

اول: با آبى كه با سدر مخلوط باشد.

دوم: با آبى كه با كافور مخلوط باشد.

سوم: با آب خالص.

هر يك از اين سه غسل مثل غسل جنابتِ ترتيبى است كه با نيت وشستن سر وگردن وبعدطرف راست وبعد چپ انجام مى‌شود.

(مسأله 260) اگر غسل دهنده غير ولى با ولى ميّت باهم باشند غير ولى نبايد مزاحم ولى ميت گردد و چنان‌چه غسل دهنده فقط غير ولى باشد احتمال دارد اجازه ولى لازم نباشد، اگرچه بهتر آن است ازمردى كه همسر او مرده اجازه بگيرد، سپس از مالك وبعد، از طبقه اول ارث اجازه گرفته شود يعنى ازپدر وفرزندان، آن‌گاه در طبقه دوم از پدر بزرگ‌ها وبرادران، سپس در طبقه سوم از عموهاودايى ها، سپس از مولايى كه او را آزاد كرده، بعد ضامن جريره، بعد از حاكم شرع.

(مسأله 261) در هر طبقه افراد بالغ بر غير بالغ و مردها بر زنها مقدمند ولى درتقديم پدر در طبقه اول بر فرزند وجد بر برادر وبرادرى كه از يك پدر ومادر است، بر برادرى كه ازپدر باشد يا مادر وبرادر پدرى بر برادر مادرى وعمو بر دايى اشكال است وبهتر آن است كه از هردو اجازه گرفته شود.