ازدواج موقّت نيز جارى است در صورتى كه بعد از ازدواج به او دخول كند، سپس مدّت را ببخشد و بار دوّم با او ازدواج كند و قبل ازدخول مدت را ببخشد.

(مسأله 2770) اگر مردى زنش را طلاق دهد وزن بلا فاصله حيض شود، بطورى كه كم ترين زمان طهر، بين طلاق وحيض فاصله نشود، آن طهرى كه طلاق در آن واقع شده از طهرهاى سه گانه به حساب نمى‌آيد، و در تمام شدن عدّه‌اش به سه طهر ديگر نياز دارد. بنابراين عدّه‌اش با ديدن حيض چهارم تمام مى‌شود ولى اگر طهر بين طلاق و حيض فاصله بيفتد، اين طهر، اگرچه مدتش كم باشد، از طهرهاى سه گانه به حساب مى‌آيد و عدّه‌اش با ديدن حيض سوم تمام مى‌شود.

(مسأله 2771) زنى كه بعد از هر سه ماه يك بار حيض مى‌بيند، اگر در اول طهر او را طلاق بدهد وسه ماه بدون حيض بر او بگذرد، از عده خارج شده و عدّه او بر اساس ماهها حساب مى‌شود نه طهرها، امّا اگر در هر سه ماه يك بار حيض ببيند بطوري‌كه سه ماه بدون حيض بر او نمى‌گذرد، عده‌اش طهرهامى باشد نه ماهها.

اگر حالش مختلف باشد، مثلًا در تابستان در كمتر از سه ماه حيض مى‌بيند و در زمستان بعد از هر سه ما يك بار حيض مى‌بيند، مطابق حالت قبلى خودش- از ماهها يا طهرها- عده مى‌گيرد، بنابراين اگر در سه ماه قبلى بدون حيض بوده، عده‌اش همان سه ماه است و اگر حالت قبلى او سه طهر بوده، همان سه طهر عده‌اش مى‌باشد. اگر زن جوانى را كه عادت منظم دارد، طلاق دهد ويك بار خون ببيند و بر خلاف عادتش قطع شود و سببش را هم نداند كه به خاطر حمل است يا چيز ديگر، بايد از روز طلاق، نُه ماه منتظر بماند و چنان‌چه وضع حمل نكرد، بنابر احتياط سه ماه ديگر را عده بگيرد آنگاه عده‌اش تمام مى‌شود.

(مسأله 2772) اگر يك مرتبه خون ببيند، سپس به سن يائسگى برسد، عده‌اش را با دو ماه كامل كند.

(مسأله 2773) وطى به شبهه در صورتى عده دارد كه وطى كننده جاهل باشد و فرقى نمى‌كند كه وطى شده عالم باشد يا جاهل، امّا اگر وطى كننده عالم باشد و وطى شده جاهل، لازم نيست براى او عده بگيرد، زيرا او زانى است و زانى عده ندارد.

(مسأله 2774) چنان‌چه زنش را به طلاق باين طلاق دهد، سپس او را وطى به شبهه نمايد، دو